تودی تریپ: شهرستان کهنوج در فاصله حدود 320 کیلومتری جنوب شهر کرمان قرار دارد و به دلیل قرار گرفتن در منطقه جنوب شرق کشور دارای تابستان های گرم و خشک و پاییز و زمستان نسبتا معتدل است.
شهرستان کهنوج که مرکز بخش محسوب می شود از شمال به شهرستان های جیرفت و عنبرآباد، از جنوب به شهرستان منوجان، از شرق به شهرستان غالگنج و رودبار، از غرب به شهرستان فاریاب و از شمال به استان هرمزگان محدود می شود. جنوب غربی.
کهنوج به سرزمین درختان خرما معروف است و قسمت اعظم آن را درختان خرما و مرکبات پوشانده است.
با نزدیک شدن به فصل بهار سرسبزی مناظر زیبای کهنوج چشم هر بیننده ای را خیره می کند و هوای نسبتا خوب و معتدل زمستان کهنوج گردشگران زیادی را به این نقطه از کشور می آورد.
علاوه بر جاذبه های طبیعی، دیدنی های تاریخی زیادی در اطراف کهنوج به چشم می خورد که از آن جمله می توان به قلعه تاریخی ضرغام و میش پدم اشاره کرد.
دیدنی های تاریخی کهنوج کرمان
روستای کوتک بالا
روستای کوتک بالا در 15 کیلومتری شهر کهنوج قرار دارد و بیشتر مردم به کشاورزی مشغول هستند. به سه قسمت اصلی تقسیم می شود: کوتاک میانی، کوتاک پایین و کوتاک بالایی که به منطقه یونانی معروف است.
قلعه تاریخی کهنوج
قلعه تاریخی کهنوج بر روی تپه ای طبیعی به ارتفاع سی متر ساخته شد و در اوایل دهه 1360 بخشی از آن برای ساخت منبع آبی تخریب شد.
قلعه ضرغام کهنوج یکی از آثار تاریخی استان کرمان است که توسط سعیدخان ساخته شده است اما از تاریخ ساخت این قلعه اطلاع دقیقی در دست نیست.
طبق اسناد تاریخی این قلعه تا زمان سلطنت قاجاریه قلعه مستحکمی بوده که در شورش آقاخان محلاتی ویران شده است.
قلعه میش پادام
قلعه میش پدم مربوط به هزاره دوران تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان کهنوج، بخش رودبار، روستای میش پدم قرار دارد و این اثر در تاریخ 6 مرداد 1381 با شماره ثبت 9578 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. گردشگری شهرستان کهنوج
مکان های طبیعی کهنوج کرمان
طبیعت و سدهای گشکند
ورودی گشکندر که جنب دانشگاه پیام نور کهنوج است به تنگ حنایی معروف است که گفته می شود به دلیل وجود سنگ های قهوه ای روشن به این نام معروف است.
گل های وحشی مانند ترشال، گل کبر، دهک و درختان کناری و همچنین بسیاری از کندوهای طبیعی کوهی در گشکندر دیده می شود.
در این منطقه نوعی كنار وجود دارد كه كنار لامبیری نامیده می شود و در مناطق كوهستانی می روید و طعمی تلخ، ترش و شیرین با دانه های ریز دارد.
منطقه گردشگری گکندر یکی از جاذبه های طبیعی شهرستان کهنوج است.
ورودی این منطقه در کنار دانشگاه پیام نور کهنوج قرار دارد و به دلیل وجود سنگ های قهوه ای روشن به «تنگ حنایی» معروف است.
طبیعت بکر و زیبای گکندر مملو از گل های وحشی مانند ترشال، کبر و گل دهک، کندوهای طبیعی کوهستانی و درختان کناری است.
همچنین در نواحی کوهستانی منطقه نوعی درخت کناری معروف به «کنار لامبیری» یافت می‌شود که دانه‌های کوچکی با طعمی تلخ، ترش و شیرین دارد.
کمبود موارد
تنگ مردان کهنوج حدود 20 کیلومتر طول دارد و دره های فرعی مختلفی در آن وجود دارد که هر کدام جذابیت خاص خود را دارند.
در وسط تنگ مردان کهنوج روستای مردان و در انتهای آن روستای آباد قرار دارد.
در 30 کیلومتری شمال فاریاب، تنگه زیبای مردان با دیواره های مرتفع و سنگی و جریان آب رودخانه در کف آن، وجود انبوه درختان خرما و مرکبات و همچنین جنگل های تمشک به این تنگه جلوه خاصی بخشیده است. خلوص.
پناهگاه حیات وحش مهرویه
در جنوب کرمان و 45 کیلومتری شمال شهر کهنوج زیستگاهی طبیعی به نام ذخیره‌گاه حیات وحش مهرویه وجود دارد.
نام پناهگاه از روستای مهرویه که در اطراف این منطقه حفاظت شده قرار دارد گرفته شده است. منطقه مهرویه از سال 1350 به عنوان منطقه حفاظت شده تحت کنترل قرار گرفت و چهار سال بعد رسماً به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان محیط زیست پیوست.
ذخیره‌گاه حیات وحش مهرویه با وسعتی بیش از 7000 هکتار به دلیل وجود یکی از قدیمی‌ترین جنگل‌های کهور جنوب شرق ایران و زیستگاه پرندگان کمیاب بومی مانند «دراج» و «جیرفتی» از اهمیت بالایی برخوردار است.
پوشش گیاهی این منطقه یکی از اکوسیستم های طبیعی کمیاب کشور به شمار می رود و علاوه بر درختان گرانبهای کهور که آخرین بازماندگان جنگل های دشت کهور در منطقه هستند، گیاهان دیگری از جمله کنار، اسکنبیل را نیز در بر می گیرد. ، و کیچ.
کوه کلمراد در ارتفاعات این منطقه زیستگاه خرس آسیایی است و جانوران دیگری مانند بز کوهی، گرگ، گربه وحشی، شغال و روباه نیز در آن زندگی می کنند.
در منطقه حیات وحش مهرویه علاوه بر دو گونه بومی و کمیاب «دراج» و «جیرفتی»، پرندگان دیگری مانند قمری، پولک سبز هندی، هدهد، چکاوک، شهدخور، تیهو و چخ لک نیز دیده می شود.
