مناره گلپایگان؛ جذاب و تاریخی

تودی تریپ – خدمات مسافرتی: مناره گلپایگان یکی از بلندترین بناهای تاریخی ایران با ارتفاع 18 متر در شهرستان گلپایگان است که به آسیاب گلپایگان نیز معروف است. این بنای تاریخی که مربوط به دوره سلجوقی است با بیش از 9 قرن قدمت، شاهد حوادث تاریخی مختلفی بوده و به نظر می رسد با روشن کردن چراغی بر فراز آن، نقش راهنمای کاروان را داشته است.

آسیاب گلپایگان یکی از دیدنی های گلپایگان است که دارای دو در، راه پله ای در داخل مناره، کتیبه خط کوفی بدون تاریخ حکاکی شده با آیاتی از قرآن به خط کوفی و ​​دو راه پله با 64 پله و احتمالاً در زمان ساخت آن است. ، با بنای مسجد جامع و بازار چارسوک متقارن بود.

مسیر تاریخی مناره گلپایگان

مناره از ریشه کلمه نار گرفته شده و به معنای محل معینی است که در آن چراغ یا آتشی برای راهنمایی کاروانیان در شب روشن می شود. سلجوقیان و صفویان علاقه زیادی به این بنای معماری داشتند، به طوری که در اکثر شهرهای به جای مانده از این سلسله ها مناره های زیادی دیده می شود.

در حال حاضر اصفهان با 17 مناره ثبت شده بیشترین تعداد مناره ایستاده کشور را دارد که یکی از این مناره ها مناره گلپایگان است.

این دو شیر در پاشیرا نزدیک قبر بابا عبدالله، کنار جاده کیفاله و ابتدای کوچه گوتری بودند. میدان پاشیرا نسبتاً عریض بود و دارای جایگاه بازی و ورزش برای سواری و بازی بچه های محل بر این شیرها بود که وسیله سرگرمی کودکان بود. بعد از خیابان کشی چون چند متری جاده قافله است.

اطراف پاشیرا با قسمتی از جاده قدیمی برای صاحبان آن حصارکشی شده است، میدان پاشیرا نیز حفاری شده است. برای ساختن ماشین لباسشویی از جرثقیل های سنگی با تخته و خاک اره و غلتک هایی که توسط دو گاو نر کشیده می شد استفاده کردند. یکی یکی به سمت پای مناره حرکت کردند.

از میان دو شیر سنگی امروز یکی تنها مانده و زیر سایه مناره سلجوقی در فرک دوست آرمیده است. یکی از شیرها چند سال پیش دزدیده شد و اکنون تنها یک شیر در پای مناره وجود دارد.

این سوال باقی می ماند که چگونه شیر سنگی را با یک غلتک و یک گاو نر آورده اند. در روز روشن با جرثقیل در نزدیکی ایستگاه پلیس در شهر دزدیده شد.

آدرس: خیابان امام خمینی، خیابان آیت طالقانی، روبروی پارک فانوس

معماری مناره گلپایگان

یکی از بلندترین بناهای تاریخی ایران با ارتفاع 18 متر در شهر گلپایگان قرار دارد که به «برج گلپایگان» یا «آسیاب گلپایگان» معروف است. این بنای تاریخی که مربوط به دوره سلجوقی است با بیش از 9 قرن قدمت، شاهد حوادث تاریخی مختلفی بوده و به نظر می رسد با روشن کردن چراغی بر فراز آن، نقش راهنمای کاروان را داشته است.

آسیاب گلپایگان دارای دو در است، یک کتیبه خط کوفی حکاکی شده با آیات قرآن به خط کوفی و ​​دو راه پله با 64 پله که احتمالاً مصادف با ساخت مسجد جامع و بازارچهارسوک است.

این بنا در سال 1317 مرمت شد و در 7 خرداد 1315 با شماره 250 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

مناره گلپایگان دو در دارد و در داخل آن یک راه پله تعبیه شده است. قسمت پایین و بالای مناره مرمت شده و دارای کتیبه آجری است که به خط کوفی نوشته شده و تاریخ ندارد. این مناره با قدمتی 900 ساله در برابر عوامل طبیعی (زلزله، باد، باران، سرما و گرما) مقاومت کرده و یکی از بلندترین مناره های ایران است.

برای بالا رفتن از بالای مناره 64 پله ای دو راه پله وجود دارد. قدمت این مناره به دوره سلجوقیان می رسد و احتمالاً بنای آن همانند مسجد جامع و بازار چهارسوک است. گفته می شود که از این مناره برای هدایت کاروان ها استفاده می شده و بر بالای آن چراغی تعبیه شده که از جلوی مناره در قسمت جنوبی چارسوک شروع می شده است.

با توجه به اینکه این مناره در مسیر جاده ابریشم قرار دارد، این نور کمک زیادی به کاروان ها کرد.

تا حدود 40 سال پیش در اطراف آن خرابه هایی وجود داشت که مردم گاهی از آنجا خاک می بردند و تکه های سفال شکسته نیز نمایان بود و به این مکان گودال پامناره می گفتند.

در محل مناره گلپایگان نیز خندقی وجود داشت که بخشی از آن برای زمین ورزشی پاکسازی شد. اما اکنون تنها چند متر دور مناره را حصار کشیده اند. در حال حاضر عمق خیابان از سطح پای مناره و بازار چارسوک بیشتر است. این مناره در کنار پارک زیبای فانوس با تعدادی سنگ نگاره و سنگ نوشته های تاریخی هر ساله تعداد زیادی از مسافران و گردشگران را به خود جذب می کند. در ایام نوروز از هشت صبح تا هفت بعد از ظهر پذیرای مهمانان نوروزی است.