بحران در راه شمال ایران

به گزارش تودی تریپ به نقل از دنیای اقتصاد، پناه بردن به کوه در طبیعتی بکر با چشم اندازی بی نظیر یکی از علایق مردم در طول دهه ها بوده است که اکنون به یکی از اشکال مهم گردشگری تبدیل شده است. طبیعت گردی، گردشگری روستایی و روستایی و کوهنوردی از روش های سفر به طبیعت و روستاها هستند که به ویژه پس از اپیدمی کرونا بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته اند. اما نکته مهمی که در اینجا به آن اشاره می شود این است که وقتی در قالب طبیعت گردی و گردشگری در طبیعت سفر می کنید زمانی معنا پیدا می کند که مکانی که گردشگران از آن عبور می کنند برای مدت کوتاهی باشد و پس از پایان سفر بدون هیچ اثری آن مکان را ترک کنند. و در جستجوی مقصدی جدید برای سفر بعدی.

اما آنچه شاهد آن هستیم تمایل برخی گردشگران به سهمی از طبیعت (منابع طبیعی که طبق قوانین و مقررات و آداب و رسوم نباید به نفع املاک تغییر کند) و اقامت در آنجا برای بهره برداری دائمی از زیبایی های یک منطقه است که نتیجه آن است. در محرومیت عموم مردم از همین منابع طبیعی و پیامدهای بعدی آن، تعرض به ثروت عمومی است. از اینجا بود که تقسیم اراضی و تکه تکه شدن اراضی روستایی و کشاورزی آغاز شد و با واگذاری زمین به افراد غیر بومی، ساخت و سازهای جدید و در مواردی بسیار بیشتر از تراکم روستاها افزایش یافت. در کنار این ساخت و سازهای بی رویه و تهاجمی، شاهد تخریب کوه ها یا جاده سازی در کوه ها برای ساخت ویلاها، هتل ها و گاها آپارتمان های مجلل در بالای کوه هستیم که علاوه بر تغییر هویت و ساختار منطقه آسیب زیادی به محیط زیست وارد می کند که در درازمدت به اشکال مختلف مانند رانش زمین یا ریزش سنگ و غیره خود را نشان می دهد.

شرق گیلان که یکی از زیباترین و بکرترین طبیعت های کشور را در خود جای داده است، در دهه اخیر به دلیل توجه بیش از حد، شاهد ساخت و سازهای بی رویه به ویژه در ارتفاعات و قله های کوهستانی بوده است، به طوری که به یک منطقه تبدیل شده است. نمایی بی نظیر برای افراد خاص که دوست دارند آبیاری خود را تماشا کنند اگرچه تماشای زیبایی حق هر کسی از هر کجای دنیاست، اما اشغال و تهاجم به یک منطقه نه تنها آسیب جدی به منطقه و محیط زیست وارد می کند و ساکنان محلی را با مشکلات مختلفی مواجه می کند. چالش های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و گردشگری و همچنین حقوق سایرینی که به عنوان توریست در منطقه سفر می کنند. زیرا مالکیت بخشی از قلمرو طبیعی توسط اشخاص حقیقی و حقوقی مانع از ورود آزادانه افراد دیگر برای مشاهده طبیعت می شود.

با توجه به اینکه در سال های اخیر شاهد ساخت و سازهای بی رویه در کوهستان های شرق گیلان بوده ایم و هر روز ویلایی جدید بر فراز کوه ساخته می شود، امکان پذیرایی از گردشگران با چالش های جدی از جمله یافتن دشت یا مسیر هموار برای کمپینگ مواجه است. یا عبور از تعداد بیش از حد خانه های روستایی در دل کوه با مشکل همراه است. نکته مهم دیگر در ویلاهای لوکس در دل کوه، نحوه مجوز ساخت آنها، چگونگی با توجه به وظایف تعیین شده در قانون و مقررات مربوط به منابع طبیعی برای روستاییان، مبنای مسکن، محیط زیست و طبیعی است. منابع اجازه ساخت این ویلاها را می دهند علیرغم اینکه در موادی غیرقانونی تلقی می شوند و اخطاریه هایی از قوانین مختلف صادر شده است؟

طبق ضوابط ساخت و ساز مسکن روستایی، امکان ساخت و ساز در زمین کشاورزی وجود ندارد و امکان تغییر هدف وجود ندارد، اما تذکراتی وجود دارد که این امکان را فراهم می کند که با دور زدن قوانین ساختمانی، امکان ساخت و ساز در هر مکانی وجود دارد. حوزه. برخی شرکت ها در قالب پروژه های مسکونی اقدام به ساخت ویلاهای لوکس و یا مجتمع های مسکونی بزرگ در دل کوه کرده اند که مانعی برای روند افزایش ساخت و سازهای آسیب پذیر در منطقه وجود ندارد.

بحران مشترک سه استان

البته این مشکلی نیست که فقط در شرق گیلان وجود داشته باشد، بلکه تقریباً هر سه استان شمالی در چند دهه گذشته مورد هجوم غیر بومی ها و تمایل آنها به اشتراک در طبیعت شمال قرار گرفته است که به آن رسیده است. بالاترین سطح در استان مازندران و شهرستان های نزدیک تهران. کافی است در جاده روستایی منتهی به فیلبند باشید، نه تنها شاهد تراکم بیش از حد ویلاها و آپارتمان ها خواهید بود، بلکه شکل، بافت و هویت روستا نیز به دلیل ساخت و سازهای بی رویه به کلی تغییر کرده است و دیگر خبری نیست. طبیعت بکر و زیبا و گردشگران دسترسی آسانی به همه مناطق ندارند مگر اینکه ویلا یا خانه ای برای اقامت اجاره کنند.

این مشکل ساکنان محلی منطقه را نیز به طور جدی تحت تاثیر قرار داده و آنها را با چالش های جدیدی مواجه می کند. اگرچه کمبود کار و کمبود درآمد در روستاها دلیل فروش زمین ها و خانه های روستا بود، اما این امر باعث ورود افراد غیر بومی مازاد بر ظرفیت روستا و بیش از جمعیت روستاییان شد. نتیجه این امر تغییراتی در شکل، روش و منش زندگی روستایی خواهد بود که با تحمیل فرهنگ شهری همراه خواهد بود که ممکن است فرهنگ روستایی را کمرنگ یا به کلی نابود کند. از دست دادن فرهنگ یک منطقه به معنای از دست دادن هویت آن است.

علاوه بر مشکلات فرهنگی، تسلط و برتری مردم شهرنشین بر دهقانان موجب ترویج فرهنگ ارباب و خادم به صورت غیر مستقیم شده است. در مواردی دهقانان مجبور به دست کشیدن از حقوق خود و تسلیم خواسته های مهاجرانی می شدند که گاه به منطقه سفر می کردند اما مالکان اصلی منطقه محسوب می شدند. نکته مهم بعدی در این زمینه آسیب هایی است که این ساخت و سازها به طبیعت، محیط زیست و حیات وحش وارد کرده است. ساخت و ساز در طبیعت عمدتاً حیوانات وحشی را از آن منطقه دور می کند یا به مناطق روستایی نزدیک می شود و خطر حمله حیوانات به انسان و بالعکس را افزایش می دهد. تخریب قسمت هایی از جاده برای ساخت ویلا در بالای کوه به دلیل عبور وسایل نقلیه سنگین بار در میان مدت منجر به فرونشست جاده و یا رانش زمین می شود و از همه مهمتر پیامدهای جدی برای تغییرات اقلیمی خواهد داشت.

از این رو به دلیل اعتراضات گسترده به ساخت خانه‌ها و خانه‌ها در کوه‌ها و روستاها، نبود قوانین کافی یا نهاد قدرتمند برای جلوگیری از این تخریب‌ها کاملاً مشهود است. از آنجایی که تغییرات آب و هوایی در حال حاضر بزرگترین چالش روی کره زمین است، اگر تغییری در روند زندگی ایجاد نشود، زمان رسیدن به انتهای زمین نزدیک‌تر خواهد شد. به همین دلیل، بسیاری از کشورها قوانین سختگیرانه ای برای حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست تصویب کرده اند و قوانین ساختمانی بسیار سختگیرانه تر است. زیرا یکی از عوامل اصلی تغییر اقلیم را باید در تخریب منابع طبیعی برای احداث ساختمان های تجاری و مسکونی در نظر گرفت که تاثیرات مهلکی بر آب و هوای زمین داشته است.