بازدید از شهر باستانی شوش را از دست ندهید

تودی تریپ: شهر باستانی شوش یکی از مهم ترین و باشکوه ترین سکونتگاه های شناخته شده در جهان است که قدمت آن به حدود 4000 سال قبل از میلاد (تئوری 7000 قبل از میلاد) باز می گردد. این محوطه تاریخی به عنوان قدیمی ترین شهر جهان زمانی محل تلاقی دو تمدن «میان رودان» و «عیلام» بوده است.

زندگی شهری در این منطقه ادامه دارد. در این شهر باستانی علاوه بر ایلامی ها (به معنای سرزمین خدایان) اقوامی چون آشوری، هخامنشی، سلوکی، اشکانی، بابلی و ساسانی حکومت می کردند.

محوطه باستانی شوش شامل محدوده وسیعی از بناها و بناهای معماری از پیش از تاریخ تا دوران اسلامی است که از آن جمله می توان به کاخ شاوور، آپادانا (یکی از باشکوه ترین و بی نظیرترین آثار باستانی جهان)، دروازه شرقی، هدیش اشاره کرد. پانزدهمین شهر، روستای هخامنشیان، مسجد جامع شوش، مجموعه بناهای دوره اسلامی، تپه‌های آکروپولیس و قلعه فرانسوی.

مردم عیلام در خوشنویسی، معماری، ذوب فلزات، شیشه و هنر مجسمه سازی پیشرفت کردند. در میان آثار باستانی شوش دوره عیلام، پیکرهای خدایان جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده اند. در حفاری های انجام شده در این منطقه آثار باستانی ارزشمندی به دست آمد که حجم عظیمی از آنها در موزه های معروف جهان نگهداری می شود.

سیر تاریخی شهر باستانی شوش

در اواسط هزاره پنجم پیش از میلاد بیش از 100 روستا در دشت خوزستان (جنوب غربی ایران کنونی) وجود داشت. یکی از نمونه های بارز این روستاها چگامیش در میان این دشت است. ابتدا این روستاها با اسکان عشایر و آغاز کشاورزی و سفالگری شکل گرفت. اگرچه این شهر در حاشیه دشت قرار داشت، اما به زودی مرکز مذهبی منطقه شد.

شکل گیری شهر باستانی شوش از روستایی در مساحتی به وسعت تقریبی ده هکتار در نزدیکی شاوور آغاز شد. جمعیت آن در ابتدا بیش از 2000 نفر بود. معماری به کار رفته در این منطقه با معماری سومری متفاوت است. در واقع ویژگی های معماری عیلامی را داشت.

اولین ساکنان سکوی بزرگی را مرکز روستا می دانستند. نزدیک این سکو گورستانی با نزدیک به 2000 قبر قرار دارد. در هر یک از تابوت های این گورستان ظروفی از گل یا قیر طبیعی، چندین تبر و یک آینه مسی نقش بسته است.

شهر باستانی شوش را بیش از هر دوره دیگری به دوره عیلامی نسبت می دهند. کلمه ایلام در زبان مردم بین النهرین به معنای مردم کوهستان است. اعتقاد بر این است که دلیل این نام این است که ساکنان آن قبل از نقل مکان به این منطقه در کوهستان زندگی می کردند. آنها تقریباً 2000 سال از این شهر به عنوان پایتخت خود استفاده کردند.

از 3500 تا 2500 سال قبل از میلاد، تأثیر فرهنگ سومری بر شهر باستانی شوش را می‌توان از طریق چرخ‌سازی سفال‌ها و تغییرات معماری در این منطقه مشاهده کرد. در این دوره، جمعیت افزایش یافت و مبادلات تجاری رونق گرفت. این شروع حسابداری و نوشتن است. از دیگر ویژگی های این دوره استفاده از مهرهای مسطح و استوانه ای برای شناسایی صاحبان آنهاست.

در اواسط هزاره سوم پیش از میلاد، فرهنگ بین النهرین بر عیلامی چیره شد و شوش به شهری سومری تبدیل شد. در نتیجه شاهزادگان انشان و دیگر بزرگان متحد شدند و سلسله جدیدی تأسیس کردند.

موقعیت شهر باستانی شوش

شهر شوش در استان خوزستان یکی از قدیمی ترین مکان های شناخته شده سکونت انسان در جهان است. جذابیت شوش به خاطر آثار باستانی و تاریخی موجود در این شهر است.

شوش یکی از باشکوه ترین و زیباترین شهرهای باستانی ایران و جهان است و یکی از مهم ترین مراکز تمدن جهان و یکی از معروف ترین شهرهای ایران و جهان به شمار می رود. کمتر کسی است که به گردشگری و تاریخ بپردازد و شهر باستانی شوش را نشناسد.

شوش در ایران باستان شهری آباد و مرکز اصلی حکومت به شمار می رفت. قدمت شهر شوش به حدود 4000 سال قبل از میلاد می رسد. شوش هزاران سال پایتخت حکومت و تمدن عیلامی بود.

شهرستان شوش حدود پنج کیلومتر مربع وسعت دارد و در 115 کیلومتری شمال غربی اهواز قرار دارد. فاصله شهر شوش از سطح دریا حدود ۷۸ متر و تا اهواز ۱۱۵ کیلومتر است. فاصله شوش تا رود دجله حدود 150 کیلومتر است.

موقعیت جغرافیایی شوش به گونه ای بود که محل ملاقات دو تمدن بزرگ عیلام و میانرودان به شمار می رفت. این امر باعث می شود شوش جایگاه مهمی در تاریخ کهن ایران پیدا کند. آب و هوای شوش به دلیل قرار گرفتن در جنوب ایران گرم و خشک و در تابستان دمای آن بسیار بالا و گرم است.

موقعیت جغرافیایی شوش به همین دلیل است که بیشتر مردم این شهر تجارت و کشاورزی را انتخاب کردند. وجود سه رودخانه کرخه، دز و شاور باعث جاری شدن کشاورزی و ماهیگیری در این شهرستان شده است.

از صنایع دستی و سوغات این شهر می توان به کپو، طراحی روی خشت و چوب و تهذیب و تورفتگی اشاره کرد. در زیر عکس کاپو زیبای بافته شده در شوش را مشاهده می کنید.