دشت مغان؛ جاذبه ای خاص و زیبا در اردبیل

تودی تریپ: دشت مغان یکی از زیباترین دیدنی های ایران است که در شمالی ترین نقطه استان اردبیل قرار دارد.

این دشت زیبایی خیره کننده ای دارد و از جنوب با مشکین شهر، از شمال و شرق با آذربایجان و از غرب با ارسباران همسایه است.

این دشت در واقع دشتی است که در کرانه جنوبی رود ارس و غرب دریای خزر واقع شده است.

دشت مغان دارای خاکی حاصلخیز و با ارزش است. آب و هوای مناسب و بارندگی های مداوم آن را به یکی از بهترین و غنی ترین مناطق ایران تبدیل کرده است.

دشت موغان یکی از مناطق مهم کاشت و برداشت محصولات کشاورزی مانند هلو، شلیل، انجیر، هندوانه، ذرت، گندم، یونجه است. نخود، زیتون، پنبه، سویا.

درباره دشت موگان

از آثار تاریخی و جاذبه های طبیعی منطقه مغان که از سال ها قبل بر جای مانده است می توان به قلعه اولتان مغان، تپه هورمان، برج کارلوجا، تپه نادر اصلاندوز، آبادی خوسلوی مغان، پل تاریخی هامارلو مغان، شهرک آقابابا، گورستان اصلاندوزمگان، حسن دره اشاره کرد. قبرستان سی و کولار کورابسلوی مغان اشاره کرد.

گورستان‌های دشت مغان اغلب به هزاره اول قبل از میلاد نسبت داده می‌شوند که البته بیشتر آنها مورد کاوش‌های غیرقانونی قرار گرفته‌اند. به عنوان مثال در منطقه مکسودلوی کور عباسلو، پیکر شهدای جنگ های 10 ساله روسیه و حکومت قاجار به فرماندهی سپهبد عباس میرزا نگهداری می شود.

این گورستان ها در دامنه کوه و قسمت هایی از رودخانه رو به شرق و طلوع خورشید انتخاب شده اند. دلیل انتخاب این منطقه این است که آب و خورشید در آیین میترائیسم از جایگاه ویژه ای برخوردار است و مقدس شمرده می شود.

برخی از نقاط این منطقه دارای خاک های آهکی بوده و همین عامل باعث از بین رفتن استخوان ها و لاشه ها شده است. با این حال، بخش هایی از جمجمه در این منطقه پیدا شد.

قلعه دختر (قیزقلعه سی) از سال 626 تا به امروز وجود داشته است. قیزقلای سی در 17 کیلومتری شمال گرمی در مغان به عنوان قلعه ای مستحکم خودنمایی می کند.

علاوه بر قیزقلا، قلعه های دیگری در سراسر جهان به نام قلعه دختر نامگذاری شده اند.

در ساخت این قلعه از سنگ، خاک، گل استفاده شده است. این بنای تاریخی مربوط به دوره اشکانی و ساسانی است و از این قلعه تنها دو دیوار و دو برج باقی مانده است.

این دشت از شهرهای بیله سوار، پارس آباد، انگوت، اسلام آباد، جعفرآباد، مغانسر، اصلاندوز و گرمی تشکیل شده است که گرمی قدیمی ترین شهر این دشت به شمار می رود.

حدود یک سوم این دشت در جمهوری آذربایجان و بقیه در ایران است.

موگان تا سال 1355 یکی از محلات مشکین این شهر بود که پس از آن از این شهر جدا شد و شهری کاملاً مستقل به حساب آمد و گرمی به عنوان مرکز منطقه تعیین شد.

فاصله اردبیل – دشت مغان

دشت مغان از سه شهرستان گرمی، بیله سوار و پارس آباد تشکیل شده است. موگان که تا سال 1355 یکی از توابع مشگین شهر به شمار می رفت، در آن سال از شهر مشگین شهر جدا شد و در داخل هر ایالت شهری مستقل محسوب می شد.

شهر گرمی به عنوان مرکز آن تعیین شده است. دشت مغان در شمال این منطقه به دشت همیشه سبز ایران معروف است. دشت مغان یکی از قطب های مهم کشاورزی و دامپروری ایران است.

به دلیل حاصلخیزی خاک، دمای مطلوب و موقعیت خاص منطقه، تمام دشت موغان زیر کشت انواع غلات، حبوبات و علوفه ای است و بی مناسبت نیست که موگان را «غله آذربایجان» می نامند. “.

همانطور که قبلا ذکر شد، دشت موغان وسعت وسیعی از نواحی شمالی استان اردبیل و کشور آذربایجان را در بر می گیرد.

پیشنهاد می کنیم به اردبیل برسید و از آنجا 110 کیلومتر تا گرمی مرکز شهرستان مغان طی کنید. از گرمی می توانید جاذبه های گردشگری بی نظیر این دشت را از مردم محلی جویا شوید.

به طور کلی چهره طبیعی دشت مگان به سه قسمت کوهستانی، کوهپایه ای و دشتی تقسیم می شود:

• کوه: مناطق کوهستانی دشت مغان شامل ارتفاعات جنوبی، جنوب غربی و غربی منطقه است که با شیب بیش از 10 درصد، از ارتفاع حداقل 100 متری به سمت جنوب و غرب، ارتفاع افزایش می یابد و به حدود 700 متر می رسد. . این مناطق شامل منطقه کشلک غربی، بخش هایی از منطقه اصلاندوز، منطقه مرکزی و منطقه کشلک شمالی است.

• دامنه کوه: به طور کلی اراضی با ارتفاع زیر 100 متر مرتبط با کوهستان و نزدیک به دشت را می توان کوهپایه های دشت مگان دانست. شیب زمین در این مناطق حدود 1 تا 10 درصد است و این اراضی برای کشاورزی و دامپروری و سکونت انسان مساعد محسوب می شود. بخش‌هایی از ناحیه تاشکند، بخش مرکزی، روستای کشلک شمالی و ناحیه اصلاندوز در این مناطق قرار دارند.
• معمولی: دشت‌های دشت مگان در شمال منطقه با شیب بسیار ملایم کمتر از پنج درصد تا کرانه‌های رود ارس امتداد دارد و به دلیل وجود خاک‌های آبرفتی ریزدانه، رسوبی و حاصلخیز. ، همگی اراضی کشاورزی درجه یک هستند و تراکم جمعیت بالایی دارند. این مناطق تا ارتفاع حداقل 30 متری از سطح دریا در انتهای شمال شرقی منطقه در روستای ساوالان ادامه دارد.