بازدید از حمام پهنه سمنان را از دست ندهید

تودی تریپ: حضرت همام یا پهنه همام یکی از بناهای تاریخی و اماکن دیدنی سمنان و از موقوفات مسجد جامع سمنان است که در دوره تیموریان ساخته شده است. این بنا بعدها پس از عملیات مرمت به موزه مردم شناسی تبدیل شد که دارای غرفه های متعددی است که هر کدام دارای ویترین هایی حاوی اشیای تاریخی است.

گرمابه حضرت با نام دیگر گرمابه پهنه یکی از بناهای تاریخی شهر سمنان است که 567 سال پس از ساخت اولیه آن در بین مسجد جامع و امامزاده یحیی قرار دارد.

موزه مردم شناسی سمنان

غسل حضرت موزه مردم شناسی سمنانیکی از حمام های تاریخی ایران است. موزه سمنان در بخش مرکزی شهر سمنان واقع شده است.

این موزه به همام پهنه نیز معروف است. این حمام در مجاورت بناهای معروفی چون مسجد جامع، تیمچه پهنه، راسته بازار و مسجد امام است.

این حمام در زمان تیموریان ساخته شد و در زمان مظفرالدین شاه بازسازی شد. یکی از دیدنی ترین قسمت های حمام، پوشش زیبای درب ورودی است که در بالای درب ورودی، آیاتی به خط نستالیک نوشته شده است.

سازمان میراث فرهنگی استان در سال ۱۳۷۳ این بنا را مرمت کرد و به عنوان موزه مردم شناسی برای بازدید عموم آزاد است.

مهمترین اثری که در این موزه نگهداری می شود استخوان های مادر و جنین در شکم اوست. سن این استخوان ها 4500 سال تخمین زده شده است.

حمام چهارفصل اراک علاوه بر اینکه بزرگ‌ترین حمام تاریخی ایران است، تنها حمامی است که بخش ویژه‌ای برای اقلیت‌های مذهبی دارد.

گفته می شود که بانی این ساختمان در زمستان مادر یهودی را دید که فرزندش را در فضای باز غسل می دهد و وقتی از او پرسید متوجه شد که اقلیت ها اجازه استفاده از حمام عمومی را ندارند، بنابراین بخشی برای آنها در نظر گرفت تا بتوانند از حمام عمومی استفاده کنند. از حمام سرپوشیده و مجهز استفاده کنید.

در سال 1373 پس از مرمت و بازسازی گرمابه حضرت به موزه محلی باستان شناسی و مردم شناسی تغییر یافت.

در ابتدای ورودی این موزه هشتی وجود دارد که شامل بروشورها و سایر محصولات فرهنگی و انتشاراتی است.

اگر این مسیر را ادامه دهیم به فضای مربعی تقریبی هشت متر در هشت متر می رسیم که با طاق های موزون و عریض در سقف پوشانده شده و دارای آبنمای زیبایی با روکش های متنوع است.

هنگامی که یک نمایشگاه موقت در موزه برگزار می شود، از آن به عنوان فضای نمایشگاهی استفاده می شود. پس از عبور از یک راهرو و دهلیز باریک به حیاط بزرگ گارامبا می رسیم که تالار اصلی موزه است که دارای چندین بخش مجزا است.

بازدید از حمام

اسکلت 4000 ساله به دست آمده از تپه حصار دامگان در یکی از تالارهای متصل به حیاط اصلی در مکعب شیشه ای قرار دارد که مهمترین عنصر موزه سمنان است.

این اسکلت کاملا سالم از محل حفاری تپه حصار به این محوطه منتقل شد. در کنار این اسکلت لوازمی وجود دارد که هنگام مرگ در کنار متوفی قرار می گرفت. این اسکلت روش تدفین را در هزاره دوم قبل از میلاد نشان می دهد. در فلات مرکزی ایران

در ادامه مسیر، در ویترین دیگری، ظروف سفالی خاکستری رنگی از هزاره دوم پیش از میلاد در تپه حصار به جا مانده است، از جمله کاسه، آب انبار و دیگر ظروف آیینی.

ظروف به دست آمده از منطقه کوه سمنان از دیگر آثار سرامیکی این موزه است که قدمت آنها به هزاره اول قبل از میلاد می رسد.

ظروف لعابدار و سایر ظروف مرتبط با تپه های تاریخی استان سمنان در ویترین های زیر قابل مشاهده است که قدمت آن ها به دوران اسلامی می رسد.

در انتهای موزه و در دهلیز، بخش مردم شناسی موزه قرار دارد که شامل اشیاء مردم شناسی مختلف از قبیل ساز، دل و هورن است.

زیور آلات سنتی زنان عشایر استان سمنان در غرفه دیگری است. ویترین دیگری دارای ابزارهای خرافات و فال مانند سمباده، مهره های شانس و غیره است. ادوات و ابزار سیگار کشیدن مانند چوب، کیسه تنباکو و سوزن تمیز کننده چوب در ویترین انتهایی آن دیده می شود.

این مکان به دلیل وسعت کم و آثار به نمایش گذاشته شده در این موزه همواره مورد توجه مسافران راه های ارتباطی روستاها و شهرنشینان بوده است. بیشتر بازدیدکنندگان موزه کسانی هستند که از طریق بازار اصلی شهر به موزه آمده اند.

همچنین دانشجویان از مناطق مختلف استان و کشور مخاطبان اصلی موزه هستند که برای تکمیل پروژه تحصیلی خود به این مکان می آیند.

حمام پهنه تقریباً یک هزار متر مربع مساحت دارد که در قسمت شمال غربی تخته پهنه ساخته شده و شامل سه قسمت رختکن، گرمخانه و خزانه است و دارای دو ورودی مجزا برای زنان و مردان است.

قسمت نری شامل دو ایوان است که از سه طرف اندود شده اند. کتیبه ای از کاشی های سفید در زمینه لاجوردی وجود دارد.

بالای این در ورودی نشانی از شیر و خورشید با کاشی های زرد رنگ در دو شیار و به صورت نیم دایره دیده می شود. تصویر دو سرباز قاجار در دو طرف این در با کاشی هایی پوشانده شده است که بر روی آن عبارت «کارنامه زین العابدین سمنان 1330» نوشته شده است.

همچنین بالای سردر ابیاتی به خط نستعلیق نوشته شده است.