عجیب ترین قبرستان دنیا در روستای طره نطنز در ایران + فیلم

به گزارش تودی تریپ به نقل از فارس، محقق روستای تاره نطنز گفت: آنچه گورستان روستای تاره را علاوه بر سنگ قبرهای عمودی نامتقارن، عجیب و دیدنی می کند، نقش و نگار سنگ قبرها است.

روستای تاره از توابع بخش مرکزی شهرستان نطنتس با مختصات جغرافیایی 51 درجه و 37 دقیقه طول شرقی و 33 درجه و 35 دقیقه عرض شمالی در 37 کیلومتری شمال غربی نطنتس در 3 کیلومتری واقع شده است. از غرب ابیانه و در ۱۶۵ کیلومتری اصفهان، از شمال شرقی به کوه ریزند، از شمال شرقی به کوه هیمند و از جنوب غربی به کوه دومیلان محدود می شود و آب و هوای آن کوهستانی است.

آسیاب آبی، مسجد و خانه های قدیمی با درهای چوبی و تزئینات خاص و کشف قبرستانی باستانی با قدمت 2500 سال نشان از قدمت دیرینه سکونت مردم در این روستا دارد. مردم روستای تاره به زبان فارسی و گویش محلی پیروان مذهب شیعه جعفری صحبت می کنند.

عمده درآمد مردم روستای تره بر پایه فعالیت های کشاورزی، باغداری و تولید صنایع دستی است که از مهم ترین محصولات کشاورزی روستای تره می توان به گلابی، زردآلو، گیلاس، گندم، جو و صیفی جات اشاره کرد. اکثر خانه‌های روستا دارای فرش هستند و زنان و دختران روستا در فعالیت‌های کشاورزی همکاری می‌کنند تا فرش‌های مرغوب با طرح‌های معروف نایین و کاشان تولید کنند که معمولاً در بازارهای فرش نایین، کاشان، اصفهان و اصفهان به فروش می‌رسد. تهران.

روستای تاره در کوهپایه‌ها قرار دارد و دارای ساختار مسکونی متمرکزی است که با همت اهالی، رودخانه دائمی عبوری از روستا و نهر چشمه‌سار لوت، روستا را با پوشش سبز درختان و باغ‌های وسیع مزین کرده است. شکل و کالبد خانه های روستا، در قالب معیشت و فعالیت های کاری ساکنان آن تحت تاثیر قرار می گیرد.

فضاهای خانه‌ها شامل حیاط، اتاق‌های متعدد، راهروها، انبارها و سرویس‌های بهداشتی مورد استفاده در ساخت خانه‌های روستایی می‌باشد، به طور کلی واحدهای مسکونی مسطح با سقف، پوشیده از گل به شاخه‌های قوی تبدیل شده‌اند.

بقایای دوران گذشته مانند آسیاب ها، مساجد، خانه ها و گورستان قدیمی، جلوه تاریخی جالبی به روستا بخشیده است، جاذبه های گردشگری قبرستان باستانی روستای تاره نزدیک به 2500 سال قدمت دارد، سنگ قبرها و کتیبه های برخی از آن ها قبرها این طول عمر را نشان می دهد.

آسیاب آبی روستا یکی از نشانه های تلاش انسان برای استفاده از انرژی آب برای سازماندهی فعالیت ها و نیازهای زندگی است. در حال حاضر بقایای آسیاب روستا باقی مانده است.

تزیینات ارزشمند درهای چوبی، ایوان ها و ایوان های خانه های قدیمی روستای تره نشان از معماری باشکوه این روستا دارد.

مسجد برج عقاب که یکی از بناهای قدیمی روستاست، از نظر الگوی معماری و مصالح به کار رفته بسیار قابل توجه است.

حاشیه رودخانه برزرود و تفرجگاه چشمه سر لوت یکی از اصلی ترین مناظر و جاذبه های طبیعی روستای تاره است. ویژگی های اقلیمی مطلوب، شرایط کلبه و فضای سرسبز روستای تاره را به یکی از مراکز جذاب طبیعت گردان و گردشگران علاقه مند به مناطق کوهستانی تبدیل کرده است. در فصل بهار و تابستان، آرامش این منطقه تعطیلات تاثیر زیادی بر مردم می گذارد.

مردم روستای تره در اعیاد نوروز، کربان، فطر و غدیر و همچنین در روزها و شب های جشن های ملی از جمله سیزده به در، یلدا و غیره که همراه با «نخل گردانی» نیز برگزار می شود شرکت می کنند. “مراسم. بردن نخل بر سر مزار تازه فوت شده نیز از دیگر رسوم اهالی این روستا است.

در عروسی ها مراسم پنداز توسط دختران و زنان جوان انجام می شود. رقص ها و آوازهای خانوادگی که در مجالس عروسی اجرا می شود جلوه ای از فرهنگ بومی مردم این روستاست. لباس محلی مردان روستای تره شامل شلوار مشکی، پیراهن یقه، قبا، ارخالق، روسری (برای بستن به کمر) و گیوه است. زنان نیز لباس های محلی مانند کلاه مخصوص، چارقد، چادرشب، پیراهن راسته، شلوار قردار، یل و گیوه می پوشند.

خشکبار، گلابی و فرش دستبافت از سوغات روستای تره است، بازی های محلی در بین جوانان روستا رایج است. از آن جمله می توان به روسری پروانه ای و لاکچو بازی ها اشاره کرد.

از انواع غذاهای محلی که در روستای تره طبخ و مصرف می شود، می توان به پلجو، آش ترشی، کشتاوا، قلقلی آب و حلیم جو اشاره کرد. ماست خاص و بسیار خوش طعم یکی از غذاهای معمولی است که سفره روستاییان را تزیین می کند.

در نسخه خطی مجموعه ناصری از تارا چنین یاد شده است: تارا در زیر روستای ابیانه قرار دارد. املاک و درختان تره و ابیانه به هم متصل است، آب آنجا قنات است، تقریباً 150 خانه است، باغ ها و درختان فراوان و میوه هایی از همین نوع است. هوای آنجا تابستان است، مثل ابیانه، گندم زمستانه، تابستانی، جو ترش.

چندی پیش عکس هایی از قبرستان تاریخی این روستا با عنوان قبرستان عجیب در شبکه های اجتماعی منتشر شد، برای اینکه متوجه محاسن و معایب این گورستان بشوم با محقق و تاریخ نگار این روستا قرار ملاقات گذاشتم. علی. من و اکبرعلی عسگری عصر یک روز پاییزی به روستای تره رفتیم.

ابتدا در مورد نام روستا گفت: تارا به معنی تارا و محل جوشش آب است و مکان هایی به نام های تارا عبدالله، تارا غفار و تارا کولیون ذکر شده است که همگی عبارت بودند از. مکان ها پر از آب

علی عسگری ادامه داد: این روستا با تمدن سیلک کاشان و تمدن باستانی آریسمان همجوار است و گویا خاک کوره ذوب آریسمان که تبدیل به آهن و فولاد می شود توسط تره تهیه شده و آثار موجود قدمت این روستا 1500 سال تخمین زده می شود و برخی از خانه های این روستا بیش از هزار سال قدمت دارند.

این پژوهشگر گفت: خاستگاه اولین روستا از جنوب و شرق به شمال و غرب بوده و در وسط روستا و در جنوب روستا رودخانه ای وجود داشته و میدان انتهایی ده قبلاً به نام میون شناخته می شد. در وسط ده) و معلوم است که روزگاری ده دارای برج مسکونی بوده و پشت آن به سمت مشرق مقبره و مسجد مشانه، آثار قدیمی بوده است. مقبره ویران است و اگر کارهای ساختمانی انجام شود شاید آثاری پیدا شود.

وی گفت: گورستان فعلی روستا گورستانی جدید با قدمت حدود هزار سال گمان می رود. امروزه سرسنگ‌هایی با قدمت بیش از 500 سال نمی‌بینیم و اگر قبلاً سنگی وجود داشته، اکنون وجود ندارد. گاهی برای پوشاندن سقف قنات از سنگ‌های قدیمی استفاده می‌کردند و من متواضعانه سعی می‌کردم آن‌ها را در کوزه بخوانم، اما به دلیل سختی‌های کوزه قدیمی میسر نشد.

علی عسگری گفت: به طور کلی قدمت این قبرستان بیش از هزار سال نیست و قبرستان مسلمانان است و چندان مرموز نیست اما چند ویژگی دارد که جای توجه دارد و این انبوه قبرهای کنار آن است. قدمت سنگ قبرها و نشانه های خاصی که این مکان را زیبا و باصفا کرده است.

وی ادامه داد: نحوه چیدمان قبور در این قبرستان به شکل خاصی است یا بهتر است بگوییم قبلاً هر طایفه دهقان جایگاه ویژه ای در قبرستان داشت، بنابراین هرگاه فردی از آن طایفه فوت می کرد، در آن مکان خاص، مربوط می شد. به خود طایفه دفن می شد، در گذشته بازماندگانش اجازه دفن در جاهای دیگر را نداشتند، البته این قسمت های خاص از نظر نوع از هم جدا نبودند و نیستند، اما خود مردم مرزهای بخشی مربوط به خود را می دانستند. قبیله

این محقق گفت: نوع حفر قبر در روستای تره طبق دستور اسلام است و به روش لوح دفن می کنند، جدای از آداب دینی دفن که مشخص است، نوع قبر متفاوت است. یعنی به جای کندن زمین به روش معمول و قرار دادن مرده در آن، زمین را مانند قبرهای معمولی حفر می کنند و در سمت راست قبر (ضلع جنوبی) دیوار می کشند و متوفی را زیر این قسمت کنده شده قرار می دهند و کناره ها را سنگ بگذارید و سپس قبر را با انگشت بپوشانید.

علی عسگری خاطرنشان کرد: بر روی سنگ قبرهای قدیمی تره عبارات مذهبی نادعلی، صلوات مخصوصاً پیامبر(ص) و کلمه سعید و سعید متوفی برای مرد متوفی نوشته شده است که نشان می دهد تاریخچه این امر. مقبره به دوران اسلامی برمی گردد و آنچه که قبرستان روستای تره دارد، علاوه بر سنگ قبرهای نامتقارن عمودی، عجیب است و منظره ای، نقش هایی بر روی سنگ قبرها می سازد.