روزتا؛ ارزشمندترین سنگ دنیا چطور باعث کشف راز هیروگلیف شد؟ + فیلم

سلام جدید – خدمات توریستی: در سال 1799 پس از میلاد، زمانی که ارتش ناپلئون بناپارت به مصر رسید، احتمالاً هیچ کس انتظار نداشت که درست در میانه جنگ، یکی از مهم ترین اکتشافات باستان شناسی در تاریخ رخ دهد، کشفی که کلید خواندن صفحات مبهم بود. تاریخ.

در ژوئیه 1799، در جریان لشکرکشی ناپلئون به مصر، یک افسر فرانسوی به نام پیر فرانسوا بوشار لوحی سنگی را کشف کرد که به سنگ روزتا یا سنگ رشید معروف شد و توانست ترجمه هیروگلیف را رمزگشایی کند.

این سنگ در روستایی به نام رشید یافت شد که در انگلیسی به “رزت” ترجمه می شود و بنابراین شما دو نام دارید. گل رز حاوی فرمان سلطنتی بطلمیوس پنجم است و تاریخ نگارش آن 196 قبل از میلاد است، قسمت های بالایی و میانی سنگ با حروف هیروگلیف و دموتیک – خط مصری متأخر – و قسمت پایین سنگ به زبان یونانی نوشته شده است. فونت تنها کمکی که در کشف رمز این سنگ و خط هیروگلیف آن وجود داشت، قسمت یونانی بود که به عنوان رمز شکن هیروگلیف استفاده می شد.

چرا سنگ روزتا مهم است؟

کتیبه روی سنگ پیام رسمی پادشاه است که به آن دستور می گویند. این مقاله در مورد پادشاه بطلمیوس پنجم است. این فرمان بر روی لوح های سنگی بزرگی به نام استلا که در هر معبد مصری قرار داده شده بود، کپی شده است. این متن به ما می گوید که کاهنان معبدی در ممفیس مصر از پادشاه حمایت کردند. سنگ روزتا یکی از این نسخه های متعدد این متن است، بنابراین به خودی خود معنای منحصر به فردی ندارد.

همان طور که گفته شد، برای ما مهم این است که این فرمان سه بار نوشته شده است; یک بار به خط هیروگلیف که ظاهراً برای دستورات روحانیون آن زمان مصر مناسب بود، یک بار به خط دموتیک که خط شکسته مصری بود و برای مقاصد روزمره استفاده می شد و به معنای زبان مردم بود و یک بار در یونان باستان. ، که زبان اداره و مدیریت است، آن زمان بود.

سنگ روزتا شکسته و ناقص پیدا شد.

این سنگ نوشته دارای 14 خط هیروگلیف است:

32 خط دموتیک:

و 54 خط یونان باستان

اگرچه این سنگ توسط ارتش ناپلئون پیدا شد، اما با شکست ناپلئون، این سنگ طبق قرارداد اسکندریه (1801) به همراه سایر آثار باستانی کشف شده توسط فرانسوی ها به مالکیت انگلیسی ها درآمد. این سنگ به انگلستان فرستاده شد و در فوریه 1802 به پورتسموث رسید.

چه کسی هیروگلیف ها را رمزگشایی کرد؟

اندکی پس از پایان قرن چهارم پس از میلاد، زمانی که هیروگلیف به عنوان نوشتن از کار افتاد، دانش خواندن و نوشتن نیز ناپدید شد. در سال های اولیه قرن نوزدهم، محققان توانستند از کتیبه یونانی روی سنگ به عنوان کلید رمزگشایی خود استفاده کنند. فیزیکدان انگلیسی توماس یانگ یکی از اولین کسانی بود که نشان داد برخی از هیروگلیف های روی سنگ روزتا نام سلطنتی بطلمیوس را نوشته اند.

سپس محقق فرانسوی ژان فرانسوا شامپولیون (1832-1790) متوجه شد که هیروگلیف ها صداهای زبان مصری را ضبط می کنند. این کشف پایه و اساس دانش ما از زبان و فرهنگ مصر باستان را در زمان حاکمان غیرمصری ایجاد می کند. می گام مهمی در درک نوشتار مصر باستان برداشت. او رسماً کشف خود را بر اساس تجزیه و تحلیل سنگ روزتا و متون دیگر در مقاله ای در یک مجله پاریس در روز جمعه، سپتامبر اعلام کرد. 27، 1822 رقیب انگلیسی او، توماس یانگ، نیز خواهد بود.

Champollion سپس تحول مهم دیگری را انجام داد و متوجه شد که حروف الفبایی نه تنها برای نام های خارجی بلکه برای نام های مصری نیز استفاده می شود. همراه با دانش قبلی خود از زبان قبطی که در مصر باستان استفاده می شد، شامپولیون به آرامی موفق شد کل سنگ روزتا را بخواند.

سنگ روزتا چه می گوید؟

کتیبه روی سنگ روزتا حکمی است که توسط شورای روحانیون مصری تصویب شده است. این سنگ یکی از مجموعه سنگ هایی است که سلطنت بطلمیوس پنجم را در اولین سالگرد تاجگذاری وی تأیید می کند.

بر اساس کتیبه سنگی، نسخه مشابهی از این بیانیه قرار بود در هر معبد بزرگ مصر قرار داده شود. مشخص نیست که آیا این اتفاق افتاده است یا خیر، اما نسخه هایی از همان فرمان سه خطی دو زبانه اکنون کشف شده است و در موزه های دیگر قابل مشاهده است.

بنابراین سنگ روزتا یکی از چندین سنگی بود که با رضایت کلی شورای روحانیون مصر به تولید انبوه رسید. در واقع، متن روی سنگ کپی نسخه اصلی است که حدود یک قرن پیش از آن در قرن سوم قبل از میلاد نوشته شده است و فقط تاریخ و نام آن تغییر کرده است!

سنگ روزتا الان کجاست؟

پس از ارسال این سنگ به انگلستان در فوریه 1802، در جولای همان سال توسط پادشاه جورج سوم به موزه بریتانیا فرستاده شد. سنگ روزتا و مجسمه‌های دیگر در ساختمان‌های موقتی در محوطه موزه قرار داده شدند، زیرا طبقات موزه به اندازه کافی برای تحمل وزن این اشیاء قوی نبود. پس از تصویب بودجه برای دریافت این بودجه، متولیان امر ساخت گالری جدیدی را برای نگهداری این گنجینه های تاریخی آغاز کردند.

سنگ روزتا از سال 1802 در موزه بریتانیا به نمایش گذاشته شده است و در این مدت تنها یک وقفه داشته است. در پایان جنگ جهانی اول، در سال 1917، زمانی که موزه با بمباران شدید در لندن نگران شد، سنگ روزتا همراه با سایر اشیاء قابل حمل و “مهم” به مکان امن منتقل شد. این سنگ دو سال بعد را در جایی در هولبورن، در ایستگاه راه آهن 15 متری زیر زمین گذراند.

این فیلم بازسازی روزتا استون است

در ویدیوی زیر، تام اسکات، یوتیوب‌بر و برنامه‌نویس علمی بریتانیایی، هنگام حضور در موزه بریتانیا به این سنگ نگاهی دقیق می‌اندازد.