بازدید از بندر سیراف بوشهر را از دست ندهید
تودی تریپ: بندر سیراف بخشی پنهان از جاذبه های خلیج فارس را به تصویر می کشد.
مکانی در جنوب غربی ایران که جاذبه های فراوانی دارد و سفری فراموش نشدنی را برای شما رقم خواهد زد.
اگر این بندر استراتژیک و باستانی ایران را نمی شناسید، تنها چند دقیقه طول می کشد تا به تمام دیدنی های بندر سیراف، تاریخ، طبیعت بی نظیر و شگفتی های این منطقه بپردازید.
آشنایی با بندر سیراف بوشهر
بندر سیراف، سیراب، سیراف یا بندر طاهری بین بندر کنگان و بندر عسلویه قرار دارد.
سیراف شهری باستانی است که در بخش مرکزی شهرستان کنگان و استان بوشهر در جنوب ایران واقع شده است.
این بندر در ساحل خلیج فارس و در فاصله تقریبی 240 کیلومتری جنوب شرقی بندر بوشهر و 380 کیلومتری بندرعباس واقع شده است.
بندر سیراف در تنگه ای به طول چهار کیلومتر و عرض نزدیک به 700 متر بین کوه و دریا واقع شده است.
این بندر در گذشته دارای موقعیت استراتژیک و نقش مهمی در مبادلات اقتصادی بوده و یکی از قدیمی ترین بنادر ایران است.
به گفته کاوشگران، مورخان و جغرافیدانان از گذشته تا به امروز هیچ بندری در کل خلیج فارس موقعیت طبیعی سیراف را نداشته است.
اکثر ساکنان بندر سیراف مسلمان هستند و جمعیت سنی و شیعه تقریباً به یک اندازه در این شهر پراکنده شده اند.
مردم بندر سیراف به زبان فارسی با گویش کنگانی صحبت می کنند.
در بندر سیراف بیشترین جمعیت قومیتی متعلق به ترک ها، سپس کردها، آشوری ها، فارس ها و در نهایت ارامنه است.
در گزارش های تاریخی سیراف آمده است که تنها در قرن چهارم هجری 120 هزار تاجر سیراف در «کانتون» «چین» مهمان بودند.
از جمله کالاهای ارسالی به چین عطرهای خرما، زعفران، بیدمشک، بنفشه، نیلوفر آبی و گل کافور و همچنین پارچه های کتان، فرش، قالیچه، پرده، پنبه و همچنین سنگ آهن، فیروزه، طلا و سیم بود. و الماس، مروارید، مس، بخور، عاج، پوست پلنگ و داروها.
نامه های باقی مانده نشان می دهد که سیرافیان دریانوردان و تاجران و مردمانی بسیار سخت کوش با سابقه ای طولانی بوده اند.
از آنجایی که سیراف یک شهر بندری است و در مجاورت میدان گازی پارس واقع شده است، درآمد اصلی شهر به دو صنعت ماهیگیری و پتروشیمی بستگی دارد. اما علاوه بر اینها برخی از مردم برای امرار معاش محصولات کشاورزی مانند پیاز، گوجه فرنگی، تنباکو، فرآورده های حیوانی مانند گوشت، شیر و صنایع دستی مانند حصیر بافته را نیز تولید و عرضه می کنند.
سیراف در قرن سیزدهم محل تعامل افکار بود. اندیشمندان صیرفی بسیاری از علمای خارجی را به این شهر دعوت کردند.
مورخانی مانند اشتهاریابن خلدون، ابن حوقل و مقدیسی از زیبایی شهر، ثروت فراوان، دریانوردان معروف و بنای سیراف یاد می کنند.
بندر تاریخی سیراف آغاز راه ابریشم که خود بیانگر تاریخ و تمدن کهن این شهر است.
اگر به تاریخ علاقه دارید، کتاب سکه های سیراف اثر مرتضی قاسم باغلو را بخوانید. نویسنده در این کتاب به تفصیل درباره تاریخ بندر سیراف و روابط تجاری بین المللی آن صحبت کرده است.
دیدنی های سیراف
پس از آشنایی با این داستان بی نظیر، از دیدنی های سیراف و اطراف آن دیدن می کنیم.
- قبرستان صخره ای: قدیمی ترین بقایای یافت شده در آن نشان می دهد که قدمت این گورستان به دوران ساسانیان می رسد. آنچه در این گورستان جالب توجه است دفن افراد با مذاهب مختلف است که نشان از آزاد اندیشی مردم این منطقه دارد.
- قلعه نصوری: این یکی دیگر از آثار تاریخی است که به عمارت شیخ جبار نصوری نیز معروف است. این عمارت 200 ساله با دو حیاط اندرونی و بیرونی و شاه نشین بر روی تپه ای مرتفع مشرف به دریا توسط شیخ جبار دوم پدربزرگ شیخ ناصر نصوری در اوایل دوره قاجار ساخته شده است. از جاذبه های عمارت نصوری می توان به 18 نقاشی از شاهنامه فردوسی در ایوان غربی قلعه اشاره کرد.
- مقبره سیبویه: حدود 20 سال پیش در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسید و یکی از نقاط دیدنی این شهر است که قدمت آن به اوایل دوران اسلامی می رسد.
- مسجد مرکزی: این بنای دیگری است که قدمت آن به قرن دوم هجری می رسد. این بنا با معماری شبستانی از مساجد اولیه ابتدای اسلام به شمار می رود. این اثر به عنوان یکی از آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است اما متأسفانه به دلیل مجاورت با ساحل، آسیب های زیادی دیده است.
- بازار سیراف: با مغازه های کوچک و بزرگی که در کنار هم ردیف شده اند، بازاری قدیمی در میان دیگر مکان های دیدنی سیراف به حساب می آید.
- موزه باستان شناسی: در خانه دکتر وایت هاوس ساخته شد. مردی که در دهه 1340 رهبر گروه باستان شناسان بندر سیراف بود. در قسمت اول موزه کتیبه ها، گورهای سنگی، ظروف سفالی، یافته های دکتر وایت هاوس، نقاشی و عکس وجود دارد. بخش دوم شامل صنایع دستی منطقه است. بخش سوم به صنایع دریایی، ماهی و صدف اختصاص دارد.
- آتش نشانی: یکی از بناهای قدیمی این بندر است که دارای اتاقی مربع شکل با گچ بری است و بر روی تپه ای مشرف به دره لیر قرار دارد.
- آرامگاه قطب الدین شیرازی: شخصی که از دانشمندان ایرانی قرن هفتم بوده و در گسترش حکمت و فلسفه، علوم طبیعی، پزشکی و هنر نقش بسزایی داشته است.
- مقبره های باستانی: کوه های مشرف به دامنه های شمالی، کوه های سیراف هستند. در روایتی این مقبره ها در گذشته گور زرتشتیان به شمار می رفت اما در روایتی دیگر حوض های ذخیره آب باران بوده است.
