بازدید از چاپارخانه میبد را از دست ندهید

تودی تریپا _ خدمات توریستی: با افتتاح پست امروز و پیشرفت روزافزون در ارسال نامه و کالا بین شهرها و کشورها، چاپخانه های دیگری اهمیت خود را در جوامع شهری از دست دادند و اکنون تنها ویرانه هایی باقی مانده است که با کمک سازمان میراث فرهنگی برخی از آنها مانند چرخانه میبد مرمت شده و به عنوان جاذبه گردشگری مورد استفاده قرار می گیرد.

این اثر در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۲۷۶۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در حال حاضر ماکت های بسیار زیبایی از پستچی های قدیمی و اسب هایی که نگهداری می کردند به همراه تمبرهای قدیمی، تجهیزات پستی قدیمی و اسناد تاریخی و عکس های مربوط به اداره پست در دست دارند.

تاریخچه این روش به دوره هخامنشیان می رسد و قدیمی ترین روش پست در جهان است. از این رو ایرانیان را مخترعان فرودست می دانند.

آشنایی با چاپخانه

قدمت چاپارخانه میبد به دوره قاجاریه برمی گردد و به شکل قلعه ساخته شده است. زیرا برای حفظ امانت ها، نامه ها و پیام های مهم دولتی استفاده می شد.

این کمپ شامل محل هایی برای اردوگاه، پیک ها، نگهبانان و محوطه های پرورش اسب می باشد.

این اثر در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۲۷۶۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید و امروز به عنوان یکی از جذاب ترین مکان های دیدنی میبد قابل بازدید است.

در شمال یزد واقع شده و در شصت کیلومتری آن تا چشم کار می کند کویر است. مردم آن خاک را شبیه کیمیا ساختند و ظروف و ظروف سفالی ساختند که از قدیم الایام یکی از ویژگی های مهم مایبیدها به شمار می رفت.

میبد علاوه بر سفالینه های باستانی خود، پیشینه ای چند هزار ساله نیز دارد که نارین قلعه شاهد آن است. قلعه ای که قدمت آن به هزاره سوم قبل از میلاد می رسد.

این شهر در دوره اسلامی نیز شهری شلوغ بوده و در کتب تاریخی مانند حمدالله مستوفی و ​​شرف الدین علی یزدی از آن یاد شده است. اما اوج شکوفایی این شهر به قرن هشتم برمی گردد که «محل اقامت سران آل مظفر» بوده است.

اگرچه بعدها این مقر حکومتی به یزد و کرمان منتقل شد، اما میبد در تمام دوران به حیات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی خود ادامه داد، این را از آثار تاریخی به جا مانده در این شهر می توان دریافت.

وجود کاروانسرا و یخچالی مربوط به دوره صفویه، چاپارخانی از آثار قاجاریه و بافت تاریخی که دست کمی از بافت تاریخی یزد ندارد، گواه این مدعاست.

چاپارخانه قاجاریه میبد که توسط میرزا محمدعلی یزدی ساخته شده، یکی از کمیاب ترین چاپارخانه های ایران است که هنوز زنده است و نفس می کشد.

با اینکه کارکرد خود را -که پست فعلی است- از دست داده است، اما در سال های اخیر با کمک انجمن میراث فرهنگی مرمت شده است.

برنامه تبدیل این بنا به موزه پست بود که انجام شد و اکنون به عنوان امانت در اختیار اداره پست استان یزد قرار گرفته است.

در بافت تاریخی میبد، در کنار کاروانسرای عباسیان، یخچال و برج کبوتر، چاپارخانه ای قرار دارد که در گذشته در زمان قاجار وظیفه حمل مرسولات دولتی و احکام دادگاه از پایتخت به شهرهای دیگر را بر عهده داشت. و برگشت.

برای حفاظت از این مکان که پیام های حکومتی و دستورات شاه و وزیر به آن سپرده شده بود، برج و بارویی ساختند که به عنوان دژ، دژ و پاسگاه دیده بانی برای حفاظت و حفاظت از ساکنان و اهالی عمل می کرد. محموله رسید
معماری این بنا مانند اکثر بناهای کویری تماماً از خشت و گل ساخته شده است و فقط در سردر، پشت بام و پایه دیوار داخل حیاط از آجر استفاده شده است.

این بنا دارای حیاط مرکزی، محوطه ای باز است که اطراف آن را آخور احاطه کرده است و در پشت آخور اصطبل هایی برای پرورش اسب تعبیه شده است. همچنین دارای دو محوطه است که شامل استراحتگاهی برای گاوها، چوپانان، رؤسا و نگهبانان آنها می باشد.
ماکت اصلی این چاپخانه را با همان سبک و سیاق قجری می توانید در یکی از اتاق های این بنا که به موزه تبدیل شده است مشاهده کنید.

علاوه بر این نسخه، این موزه در واقع تاریخچه پست و تلگراف ایران را از سال‌ها پیش به نمایش می‌گذارد. از ماکت اسب‌هایی که نگه می‌داشتند تا تمبرهای قدیمی، اسناد و عکس‌های به جا مانده از گذشته تا دستگاه‌های تلگراف و تلفن قدیمی.

در ایران باستان از اسب‌های تیزرو برای ارسال نامه‌ها و کالاها در سریع‌ترین زمان ممکن استفاده می‌کردند، این اسب‌ها مسافت زیادی را طی می‌کردند و در این اصطبل با اسب‌های جدید مبادله می‌شدند.

به همین دلیل است که در وسط خیابان چاپگر می‌سازند. تاریخچه این چاپخانه ها به دوره هخامنشیان در ایران برمی گردد و قرن ها ادامه داشت تا اینکه نامه ها به سبک جدیدی وارد زندگی اجتماعی ایران شد.

از آن پس این چاپخانه ها به اثری تاریخی تبدیل شدند که بازدید از آن ما را با تاریخ، معماری و هنر نیاکانمان آشنا می کند.