گنبدی سرخ در مراغه

تودی تریپ: گنبد سرخ یکی از با ارزش ترین بناهای دوره سلجوقی و یکی از بناهای معروف مراغه به شمار می رود که نشان از سبک معماری این دوره دارد. تلفیق آجر با کاشی های لعابدار برای اولین بار در معماری این بنا باعث شده که آن را آغازگر سبک آذری در معماری اسلامی ایران بدانند. این اثر تاریخی یکی از دیدنی های استان آذربایجان شرقی به شمار می رود.

آشنایی با گنبد سرخ مراغه

گنبد سرخ یکی از مکان های دیدنی مراغه است که یکی از قدیمی ترین بناهای دوره اسلامی در استان آذربایجان شرقی به شمار می رود. نام بانی و تاریخ ساخت آن از کتیبه ضلع شمالی جبهه و نام سازنده از کتیبه غربی به چشم می خورد.

در محوطه گنبد سرخ یک ساعت آفتابی وجود دارد که با وجود قدمت، نمونه جدیدی از آن ساخته شده و این ساعت بیشتر جنبه نمایشی دارد. این اثر تاریخی در 24 آذر 1310 هجری شمسی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. جالب اینجاست که تزیینات سر او روی اسکناس های 10 هزار تومانی استفاده شده و لوگوی شرکت سایپا نیز از تزئینات کاشی او الهام گرفته شده است.

گنبد سرخ قدیمی‌ترین آرامگاه از میان پنج بقعه بزرگ مراغه است که بیشتر به گنبد سرخ آذربایجان معروف است. در حال حاضر با وجود کتیبه های خوانا، فرد مدفون در گنبد سرخ هنوز شناسایی نشده است.

بر اساس گزارش های مختلف و کتیبه های موجود می توان دریافت که سال ساخت این بنا مربوط به سال 526 هجری قمری در دوره سلجوقی است. دستور ساخت آن توسط عبدالعزیز بیگ محمود بن سعدیدیم، رئیس جمهور آذربایجان صادر شد و مراحل ساخت گنبد زیر نظر بنی بکر محمد بن بندان بن محسن معمار انجام شد. این بنا شبیه گنبد علوی همدان است که در اواخر دوره سلجوقی ساخته شده است.

گنبد سرخ در استان آذربایجان شرقی و در جنوب غربی شهرستان مراغه قرار دارد. برای رسیدن به گنبد سرخ باید به جاده کمربندی جنوبی رفته و سپس از طریق خیابانی که جنب پمپ بنزین است به گنبد مذکور بروید. از آنجایی که هیچ علامتی برای هدایت شما به گنبد سرخ وجود ندارد، بهتر است از مردم محلی بپرسید.

آدرس: استان آذربایجان شرقی، مراغه، کمربندی جنوبی، خیابان ارجمندی

معماری دیدنی گنبد سرخ

وقتی نام مراغه به ذهن می رسد، رصدخانه این شهر به ذهن خطور می کند، اما وجود گنبدهایی مانند گنبد سرخ، گنبد کوبد و گنبد غفاریا آن را به شهر گنبدها معروف کرده است.

در 140 کیلومتری تبریز به شهری بزرگ، آباد و پرجمعیت می رسید. مراغه دومین شهر پرجمعیت آذربایجان شرقی است. هوای معتدل کوهستانی و رودخانه صوفیچای طبیعتی کاملا بکر ایجاد کرده که این شهر را به «باغ شهر» تبدیل کرده است.

در 15 کیلومتری جنوب غربی شهر مراغه گنبدی از آجر قرمز ساخته شده که به گنبد سرخ معروف است. در تقاطع خیابان خیام نزدیک پارک اقلار می توانید به این گنبد برسید. این گنبد به عنوان یکی از مقبره های دوره اسلامی شناخته می شود که در دوره سلجوقیان بسیار متداول بوده اما در کتیبه های کشف شده نام شخص خاصی آمده است. که در این مکان دفن شده نوشته نشده است

از دور بنایی با پلان مربع و آجر می بینید، هر چه به ساختمان نزدیک می شوید عظمت آن را بیشتر می فهمید، آجرهای قرمز تراشیده شده در این بنا اوج آجرکاری دوره سلجوقی است.

نمای بیرونی این بنا در کنار آجرهای قرمز با آجرهای لعابدار فیروزه‌ای رنگ شده است که نقطه شروع معماری سبک آذری است، زیرا در معماری پیش از آذری به هیچ وجه از آجرهای لعابدار رنگی استفاده نمی‌شده است. رازی.

این بنای مربع شکل در چهار گوشه خود سرستون های سنگی دارد که علاوه بر زیبایی در واقع استحکام بنا را تضمین می کند. این بنای چهار گوش دارای چهار پنجره است که در بالاترین قسمت ساختمان نزدیک پشت بام قرار دارند و نقش این پنجره ها متعادل کردن هوای داخل ساختمان است. البته برخی از محققین این بنا را نه آرامگاه، بلکه مکانی برای سنجش شبانه روز و تعیین فصول می دانند و دلیل وجود این چهار پنجره را در بنا می دانند.

این گنبد دارای هفت پله است که دو پله آخر آن سردر است. وقتی وارد ساختمان می شوید با فضای خالی و بدون سنگ قبر و قبر روبرو می شوید. تنها یک اتاق و یک زیرزمین وجود دارد که محققان معتقدند این اتاق محل نماز است. سرداب زیر اتاق محل دفن مردگان بود.

در قسمت شمالی ورودی بنا دو کتیبه وجود دارد که نام بانی و سال ساخت را نوشته است. در قسمت غربی نیز کتیبه ای وجود دارد که نام معمار بنا را ذکر کرده است. در کتیبه های شرقی و جنوبی آیاتی از قرآن نیز نقش بسته است. تمامی کتیبه ها به خط کوفی نوشته شده و بیان می کند که این بنا در سال 542 هجری قمری و همزمان با حکومت سلجوقیان و به دستور عبدالعزیز محمد بن سعد یدیم، حاکم آذربایجان ساخته شده است و معمار آن بنی بکر محمد بن بندان بوده است. بن المحسن.

این بنا در سال 1310 به عنوان اثر ملی ایران به ثبت رسیده است، اما این منطقه فاقد امنیت، فاقد نمایندگی رسمی و فاقد امکانات مناسب برای مکان گردشگری است.