گردشگاهی درجه یک در بجنورد / بازدید از گردشگاه بش قارداش
تودی تریپ: بش کارداش یا 5 غار سنگی در دوران پیش از اسلام و در زمان اشکانیان و ساسانیان محل عبادت سران کنتس زرتشتی بوده است. این بنای تاریخی در 7 کیلومتری جنوب بجنورد و شرق جاده بجنورد به اسفرین و یک کیلومتری جاده واقع شده است.
آشنایی با بجنورد
بجنورد مرکز استان خراسان شمالی و بزرگترین شهر آن استان است. نام باستانی این شهر بر اساس منابع قدیمی بیژن گرد است که به معنای ساخته شده توسط بیژن یا سکونتگاه بیژن است. بر اساس داستان بیژن و منیه در شاهنامه فردوسی، شهر بیژنگرد جایی است که بیژن منیه را از چاه نجات داد و در آن شهری بنا کرد.
اگر به شمال شرق کشور برویم و به دنبال مرکز استان خراسان شمالی بگردیم به بجنورد می رسیم. شهری با آب و هوای کوهستانی که از دوران باستان تا به امروز باقی مانده است.
نام قدیم این شهر بیژنگرد به معنی ساخته شده توسط بیژن است. اما کم کم به بجنوردی تبدیل شد که در زبان محلی به آن بجنوردی می گویند.
در گذشته های دور به جای بجنورد کنونی شهری به نام جرمگان وجود داشته است. این شهر آباد و آباد بود اما در حمله مغول به کلی ویران شد. اما ولی خان دوم یکی از امیران ایل شادلو بجنورد را در نزدیکی خرابه های جرمگان در سال 1100 میلادی بنا کرد.
جالب است بدانید که این منطقه از دیرباز مسکونی بوده و در دوره مادها و هخامنشیان بخشی از قلمرو اشکانیان بوده است. این شهر دارای آثار تاریخی مهمی از دوران میان سنگی تا مغول ها، هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان است که قدمت آن را نشان می دهد. به همین دلیل است که بیشتر جاذبه های گردشگری بجنورد به بناهای تاریخی آن اختصاص دارد.
سرما در زمستان غالب است و گرما در تابستان به اوج خود می رسد. بنابراین بهتر است فصل بهار و پاییز را برای سفر به بجنورد انتخاب کنید تا از هوای معتدل در این فصل سال لذت ببرید. اردیبهشت و اکتبر زمان خوبی برای سفر خواهد بود.
دیدنی های درجه یک بش قارداش
تفرجگاه بش قارداش یکی از دیدنی های شهر بجورد است که در هفت کیلومتری آن و در ابتدای جاده بجورد به اسفرین قرار دارد. این مجموعه دارای محوطه های زیبا، درختان سر به فلک کشیده و حوضچه های آب باستانی است.
سایت تفریحی بش قارداش دارای بنای تاریخی است که شکل معماری آن به گفته محققان در هیچ یک از آثار معماری ایران دیده نمی شود و تنها به دست هنرمندان بجونوردی ساخته شده است.
بش کارداش امروزه یکی از مناطق گردشگری و مهم و مجموعه ای تاریخی-تفریحی است که آب چشمه آن یکی از معروف ترین آب های معدنی شرق کشور به شمار می رود.
آب چشمه بش قارداش در هیدرولوژی پزشکی برای درمان بیماری های تغذیه ای، مشکلات کبدی، بیماری های صفراوی و مجاری ادراری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این اثر در تاریخ 20 دی ماه 1380 با شماره ثبت 4575 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
پیش از اسلام در دوره اشکانیان و ساسانیان عبادتگاه سران زرتشتی در این مکان قرار داشت. به دلیل سکونت دائمی مغان ( بزرگان زرتشتی ) به «چهار مغان» معروف شد.
بر اساس اسناد موجود آب چشمه را چهرمگان یا چرمگان می گفتند که هنوز هم به این نام معروف است. نام «بش قارداش» برگرفته از داستانی تاریخی است که در بین مردم شهر رواج دارد. بر اساس این افسانه، در قدیم پنج برادر در شهر بوینورد زندگی می کردند که به دلیل مخالفت با ظلم حاکم مورد آزار و اذیت افسران قرار گرفتند.
آنها می دوند و پلیس آنها را تا این مکان تعقیب می کند. پنج برادر از خداوند کمک میخواهند و در آن هنگام پنج چاله در کوه ایجاد میشود که برادران در آنجا پنهان میشوند و آب آشامیدنی از چالهها جاری میشود که تا سالها پیش و قبل از خشکسالیهای بزرگ، همه این پنج چشمه آب داشتند.