به گزارش تودی تریپ به گزارش مهر، در بخشی از یادداشت فرزاد میرزایی قلعه این راهکارها به شرح زیر پیشنهاد شده است:
1- ایجاد سیاست در راستای توسعه گردشگری برای تمامی سطوح درآمدی با رویکرد گردشگری کم هزینه، فراگیر و کارآفرین.
2- اولویت دادن به همسایگان و بهبود ارتباط با آنها. زیرا یکی از مولفه های مهم در انتخاب مقصد سفر، بعد مسافت است و معمولا افراد به مکان ها و مقاصدی سفر می کنند که زمان سفر به آن مقصد، کسر کمی از مدت سفر را به خود اختصاص می دهد. لازم به ذکر است که برنامه ریزی برای جذب گردشگران همسایه در اولویت قرار دارد.
3- فرهنگ سازی برای تقویت دیدگاه جامعه محلی نسبت به گردشگران همسایه. یکی از بزرگترین چالش‌های توسعه گردشگری، نگاه جامعه به همسایگان جغرافیایی و مردم آن کشورها است.
4- ایجاد مشاغل متنوع در زمینه گردشگری. یکی از مشکلات حوزه تجارت در ایران به ویژه در حوزه گردشگری، تعداد زیاد مراکزی است که باید از آنها مجوز دریافت کرد. در بسیاری از موارد این کثرت مراکز مهم ترین مانع خلاقیت و ایده در مورد گردشگری است.
5- تسهیل و مبنای مبادله مالی با بازارهای هدف. حتما به خاطر دارید که یکی از مهم ترین عواملی که باعث جذابیت سفر به ایران برای استفاده از خدمات مختلف می شود، هزینه کم سفر است. لازم به ذکر است که این مولفه برای همسایگان جذابیت بیشتری نسبت به سایر گردشگران دارد. همچنین تسهیل سفر یکی از عواملی است که بر گردشگری داخلی تأثیر مستقیم دارد. با توجه به سطح درآمد سرانه و دهک های درآمدی متفاوت در کشور و کشورهای همسایه، باید بسترهایی فراهم شود که همه اقشار بتوانند در آن تردد کنند و این امر در مورد کشورهای همسایه نیز صدق می کند. از دیگر مواردی که تاثیر مستقیم بر سفر به ایران دارد، توانایی لازم برای تبادلات مالی راحت و بدون دردسر است. زیرا به دلیل تحریم های بین المللی بسیاری از گردشگران ورودی برای انتقال ارز به داخل کشور با مشکل مواجه می شوند که این عامل یکی از محدودیت های سفر به کشور محسوب می شود. در این راستا کشور باید با اقداماتی از جمله قراردادهای پولی دوجانبه با کشورهای مختلف و یا از طریق بسترهایی مانند ارزهای دیجیتال برای رفع این محدودیت گام بردارد.
6- افزایش بستر و فرصت های مادی برای سرمایه گذاری های داخلی و خارجی در حوزه گردشگری. شرایط اقتصادی کشور و مواجهه سرمایه گذاران با تورم های دوره ای که تأثیر مستقیمی بر رفتار و الگوی سفر گردشگران داخلی و خارجی دارد، اضطراب سرمایه گذاری را افزایش می دهد. همچنین با توجه به رشد فناوری اطلاعات و بنگاه‌های نوپا (استارت‌آپ‌ها)، باید بستر لازم و انگیزه‌های کافی برای این نوع سرمایه‌گذاری کوچک فراهم شود.
7- اولویت دادن به مردم بومی با مشارکت در توسعه اکوسیستم هر منطقه و توزیع درآمد و البته توسعه تعاونی ها و صندوق های مالی در این صنعت.
8- ایجاد ارتباط چندوجهی بین اکوتوریسم، گردشگری تجاری، گردشگری فرهنگی، گردشگری روستایی، گردشگری عشایری، کشاورزی، ژئوتوریسم و گردشگری سلامت.
9- عدم اعمال محاسبات هزینه-فایده به عنوان معیار تصمیم گیری در توسعه گردشگری.
10- توسعه و رشد کمی و کیفی خدمات گردشگری به ویژه گردشگری سلامت در مناطق مرزی.
11- تشکیل بانک اطلاعات گردشگری در کشور.
12- روایت مناسب ایران عزیز در تریبون های رسانه ای جهان.
13- حمایت همه جانبه و همه جانبه از بخش خصوصی با سیاست های مختلف به ویژه با هدف تامین معیشت زنجیره خدمات در این حوزه.
14- تکمیل و هدف گذاری زنجیره ارزش گردشگری کشور از منظر بین المللی و تاکید دولت بر آن با توجه به اقتصادی بودن صنعت گردشگری.
