منطقه‌ی حفاظت شده‌ی میان جنگل؛ جاذبه‌ای درجه یک در فسا

تودی تریپا _ خدمات توریستی: در سال 1367 جنگل حفاظت شده جزء مناطق «شکار ممنوع» قرار گرفت و سپس با توجه به اهمیت رویشگاه منطقه به ویژه با توجه به تنوع گونه های گیاهی موجود در آن، در سال 1375 با مساحتی حدود 56 هکتار به عنوان منطقه «حفاظت شده» تعیین و به اراضی تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست ملحق شده است.

این منطقه که یکی از مکان های معروف فسا است به دو قسمت غربی و شرقی تقسیم می شود.

در قسمت غربی کوه ها و کوهپایه ها را می بینیم و در قسمت شرقی تپه ماهور و دشت های نسبتاً کوچک وجود دارد. حدود 325 گونه گیاهی در این منطقه می روید که بیشتر آنها چند ساله و اغلب بوته ای، درختی و درختچه ای هستند.

از گونه های جانوری که در جنگل زندگی می کنند می توان به بز، قوچ، میش، گرگ، روباه، گراز وحشی، پرندگانی مانند شاهین شکار، کلاغ های نوک قرمز، باقرقره شکم سیاه و باقرقره شکم سیاه و خزندگانی مانند کرت و خزر اشاره کرد. لاک پشت، مارمولک و مارمولک، مار و دوزیستان اشاره کرد.

آشنایی با منطقه حفاظت شده در دل جنگل

منطقه حفاظت شده جنگل فسا یکی دیگر از مناطق حفاظت شده استان فارس است که در شمال غربی شهرستان فسا قرار دارد.

این منطقه حفاظت شده ابتدا در سال 1367 به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی شد، اما در نهایت در سال 1375 حدود 57000 هکتار از آن به دلیل ارزش اکولوژیکی بالا و وجود گونه های گیاهی و جانوری کمیاب و با ارزش، منطقه حفاظت شده اعلام شد. اعلام کرد.

این منطقه حفاظت شده در 90 کیلومتری جاده شیراز – فسا واقع شده و دارای طبیعتی کاملا کوهستانی و نیمه خشک است.

در این منطقه حفاظت شده که در 15 کیلومتری شهر سروستان قرار دارد، قسمت غربی منطقه کوهستانی و قسمت شرقی آن تپه ماهور و تپه ماهور و دشت های کوچک است.

این منطقه دارای دو رشته کوه اصلی به نام های میان جنگل با ارتفاع تقریبی 2790 متر و نظرآباد با ارتفاع تقریبی 2850 متر است که از شمال به جنوب کشیده شده اند.

رشه کوه بره در انتها به این دو رشته کوه می‌پیوندد و دره زیبای قشقا یا لایه‌ای تیره در انتهای آن نمایان می‌شود.

علاوه بر این دره زیبا، چشمه های زلالی نیز در این منطقه دیده می شود که از جمله آنها می توان به چشمه های بجش، چانک، چالبا و کشک اشاره کرد.

از زیباترین چشمه های منطقه می توان به چشمه اهرم اشاره کرد که مسیر دسترسی به آن به زیبایی با درختان پسته و کیکم وحشی و گیاهانی مانند گون تزیین شده است.

علاوه بر این بالغ بر 320 گونه گیاهی دیگر نیز در این منطقه دیده می شود که نشان از غنای پوشش گیاهی این منطقه حفاظت شده دارد.

از دیگر درختان و گیاهان موجود در این منطقه می توان به ارس، بانه، ارژن، افرا، بادام کوهی، نارنگی، کوما و آبنوس اشاره کرد. در این منطقه رودخانه و تالاب دائمی وجود ندارد.

از موجودات زنده ساکن در این قلمرو حفاظت شده می توان به قوچ، میش، بز، گراز، روباه، شاهین، مارمولک، مارمولک، لاک پشت، خارپشت دریایی اشاره کرد.

امامزاده اسماعیل یکی از تفرجگاه های اصلی این منطقه است که دارای امکاناتی مانند پارکینگ و زیارتگاه است که در نزد مردم فسا از جایگاه ویژه ای برخوردار است.

ویژگی های جالب منطقه حفاظت شده در وسط جنگل

شهرستان فسا با مساحت 4205 کیلومتر مربع در مرکز شهرستان فسا در منطقه مرکزی استان فارس قرار دارد.

این شهرستان از شمال با شهرستان استبان، از شرق با شهرستان های داراب و زرین دشت، از جنوب با شهرستان جاخرم، از غرب با شهرستان سروستان و از شمال غرب با شهرستان خرما همسایه است. شهرستان فسا در 140 کیلومتری شرق شیراز قرار دارد.

تاریخچه فسا حداقل به دوره هخامنشیان می رسد که نام این شهر پسه یا پسا بوده که پس از حمله اعراب به فسا تغییر یافته است.

منطقه جنگلی منطقه ای بکر و زیبا و حفاظت شده در 90 کیلومتری جاده شیراز – فسا در شمال غربی شهرستان فسا می باشد. این منطقه به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم می شود.

قسمت غربی پر از کوه و کوهپایه و قسمت شرقی پر از تپه و تپه و دشت های نسبتا کوچک است. دو رشته کوه اصلی در این منطقه، کوه میان جنگل با ارتفاع 2790 متر و کوه نظرآباد با ارتفاع 2850 متر است.

در انتهای جنوبی کوه نظرآباد رشته کوه دیگری به نام کوه بره به ارتفاع 2577 متر از غرب به شرق وجود دارد و نقطه اتصال انتهای کوه نظرآباد و وسط جنگل است.

فاصله بین این 3 رشته کوه شامل دره ای است که به دره قشقا (لای تاریک) معروف است. قسمت میانی جنگل فسا منطقه ای کوهستانی و دارای آب و هوای سرد و نیمه خشک است.

میانگین بارندگی در این منطقه حدود 352 میلی متر برآورد شده است که بیش از 90 درصد آن در شش ماهه دوم سال و بیشتر در دی و اسفند می باشد.