غار دواشکفت؛ جاذبهای جالب و دیدنی در کرمانشاه زیبا
تودی تریپ: استان کرمانشاه غارهای زیادی دارد که در بیشتر آن ها روزگاری انسان های اولیه زندگی می کردند و گردشگران زیادی برای بازدید از آن ها به کرمانشاه سفر می کنند. یکی از این غارها که بسیار دیدنی است و ارزش بازدید دارد در نزدیکی غار دو اشکفت قرار دارد.
پناهگاه ورواسی یکی دیگر از سکونتگاه های غار است که توسط باستان شناس آمریکایی بروس هو کشف و کاوش شد. یکی دیگر از این غارهای قابل سکونت، غار کبا باستانی است که مانند سایر غارها به عنوان سکونتگاه استفاده می شده است.
با بررسی های انجام شده در این غارها به وضوح می توان گفت که غارنشینان این مناطق شکارچی بوده و عمدتاً به شکار گوسفند وحشی، اسب وحشی، گورخر و بز کوهی می پرداختند.
البته در داخل غارها استخوان حیواناتی مانند غزال، گراز، گاو وحشی و آهو نیز یافت شده است. در تمام این غارهای مسکونی ابزار سنگی، خردههای سوخته و تکههای خاکستر و زغال سنگ یافت شد.
آشنایی با غار دوشکفت
غار اشکفت کرمانشاه در قسمت شمالی این شهر و در دامنه یکی از کوه های زاگرس به نام میله (کوه فرخشاد) قرار دارد. همانطور که می دانید اشکفت یک کلمه فارسی قدیمی به معنای غار است. بنابراین منظور از دو غار این است که دو غار نزدیک به هم قرار گیرند.
غار دو اشکفت یکی از قدیمی ترین سکونتگاه های غارنشینان است که در شمال شهر کرمانشاه واقع شده است. مجموعه دو غار اشکفت در واقع از دو غار مجاور تشکیل شده و در دامنه کوه «میوله» قرار دارد.
ارتفاع غار دو اشکفت از دشت پایین حدود 300 متر و مشرف به پارک کوهستانی کرمانشاه است. ارتفاع غار دو اشکفت از سطح دریا 1600 متر و 400 متر مساحت دارد. این غار در سال 1380 با شماره ثبت 5976 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
بازدید از شکل عجیب و شگفت انگیز غار دو اشکفت، آشنایی با تاریخچه آن و بازدید از یکی از قدیمی ترین سکونتگاه های انسان های اولیه برای هر بیننده ای تجربه ای متفاوت خواهد بود. بنابراین در سفر به کرمانشاه بازدید از چنین جاذبه زیبا و طبیعی را از دست ندهید.
اگر علاقه مند به غار نوردی و کشف شیوه زندگی گذشته هستید، پیشنهاد می کنیم از غار اشکفت کرمانشاه دیدن کنید. این غار یکی از قدیمی ترین بقایای سکونت انسان در این شهر است و ارزش بازدید را دارد. اگرچه غار مذکور هدف اولیه خود را از دست داده است، اما به عنوان یکی از مقاصد گردشگری مورد استفاده قرار می گیرد.
ویژگی های منحصر به فرد غار دوشکفت
این غار به عنوان یکی از “قدیمی ترین سکونتگاه های جهان” شناخته می شود. یکی از قدیمی ترین مناطق جهان که انسان های اولیه در آن زندگی می کردند رشته کوه زاگرس در غرب ایران است. در آن زمان انسان های اولیه از این غارها به عنوان پناهگاه استفاده می کردند.
آنها همچنین برای تهیه غذا حیواناتی را در اطراف غارها شکار می کردند. در استان کرمانشاه غارهای باستانی فراوانی وجود دارد و اشیاء تاریخی و ارزشمند زیادی در آنها یافت شده است. یکی از این غارها غار دو اشکفت در نزدیکی تک بستان است.
بررسی های باستان شناسی انجام شده بر روی این غارها نشان می دهد که تأخیر آنها مربوط به دوران پارینه سنگی میانی (40 تا 120 هزار سال پیش) است. این دوره در واقع دومین دوره پارینه سنگی است که در قاره های آسیا، اروپا و آفریقا اتفاق افتاده است. در دوره مذکور استفاده از سنگ و ابزار مصنوعی بسیار مورد استفاده قرار گرفت. ابزارهای به دست آمده از غار مذکور گواه این گفته است.
این ابزار متعلق به افراد مختلفی بود که به احتمال زیاد نئاندرتال ها در این غار زندگی می کردند. نئاندرتال ها گروهی از مردمانی هستند که در اروپا و بخش هایی از غرب آسیا، آسیای مرکزی و شمال چین زندگی می کردند. آنها برای ساخت ابزار خود از سنگ های رادیولاریت و سنگ چخماق در اطراف غار استفاده کردند.
چنین ابزارهایی در چندین غار و پناهگاه دیگر در نزدیکی غار دو اشکفت یافت شده است که نزدیکترین آنها غار پناهگاه ورواسی است. پناهگاه مذکور توسط یک باستان شناس آمریکایی به نام بروس هو شناسایی شد. او همچنین غاری به نام قبا را در تانگ کونشت حفاری کرد.
باستان شناسان کل صنعت ساخت ابزارهای سنگی مانند سنگ بازالت و سنگ چخماق در دوره پارینه سنگی میانی را صنعت موستری می نامند. در ایران به دوره متداول ساخت این ابزارها دوره مستری می گویند.
در سال های اخیر و در سال ۱۳۷۸ خورشیدی، غار اشکفت برای اولین بار توسط دو باستان شناس کرمانشاهی به نام های فریدون بیگلری و سامان حیدری شناسایی شد. بررسی های انجام شده توسط این دو باستان شناس نشان می دهد که یکی از دو غار مذکور (غار شرقی) محل اقامت موقت یا فصلی گروه هایی از شکارچیان انسان بوده است.