عجیب‌ترین روستای شرق ایران

تودی تریپ: روستای ماهونیک روستایی جذاب و دیدنی در استان خراسان جنوبی است که یکی از هفت روستا و دهکده عجیب دنیاست.

روستای ماهونیک روستایی بی نظیر در گوشه ای دورافتاده از استان خراسان جنوبی ایران است که قدمت آن به صدها سال پیش می رسد.

این روستای اسرارآمیز که به سرزمین لی لی پوتیان معروف است، اکثر ساکنان آن را مردمانی کوتاه قد تشکیل می دهند.

این روستا با معماری قابل توجه یکی از هفت روستای شگفت انگیز جهان است.

اکثر ساکنان این روستا کوتاه قد هستند و دلیل این امر ازدواج های خانوادگی و تغذیه نامناسب اجداد این افراد است به همین دلیل معماری خانه های روستا برای افراد کوتاه قد نیز مناسب است.

جدای از ظاهر عجیب خانه های این روستا، در گذشته روستاییان در مورد عادات غذایی خود رفتارهای عجیبی داشتند و شاید جالب به نظر برسد که حتی چای نمی نوشیدند.

این روستا در شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی و در نزدیکی مرز ایران و افغانستان قرار دارد. این روستای جذاب و دیدنی همه ساله پذیرای گردشگران داخلی و خارجی بیشماری است.

معماری عجیب ترین روستای ایران

روستای ماهونیک بر فراز تپه ای شکل گرفته و خانه هایی با ارتفاع کم و با فواصل کم در کنار یکدیگر ساخته شده است.

کف خانه های روستای ماهونیک از سطح زمین یک متر زیر زمین است و گردشگران برای ورود به داخل خانه باید خم شده و از درهای چوبی عبور کنند، سپس باید یکی دو پله پایین بیایند تا به کف خانه برسند. .

با تمام این اوصاف، ساختار معماری خانه های روستایی ماهون به مصالحی مانند خانه های سفالی و گلی محدود نمی شود.

طی سال‌های متمادی، خانه‌های آجری مدرن به ماهونیک رسیدند و ظاهری مدرن‌تر به روستا دادند.

البته یکی از بناهای معروف این روستا برجی است که نسبت به سایر خانه ها در بالاترین نقطه قرار دارد و برای رصد استفاده می شده است.

مسافرانی که به صورت آنلاین بلیط هواپیما خریداری می کنند و به استان خراسان جنوبی سفر می کنند می توانند بازدید از روستای ماهونیک را در لیست جاذبه های گردشگری خود قرار دهند و از معماری خاص این منطقه دیدن کنند.

افرادی که دارای ملیت افغانی بوده و چند صد سال پیش به این منطقه مهاجرت کرده اند، ساکنان اصلی و اصلی روستای ماهونیک هستند. البته این مهاجرت حدود 400 سال پیش بوده است.

اما به جز سفرنامه سرهنگ چارلز ادوارد پیت که به خراسان و سیستان سفر کرده است، هیچ مدرک تاریخی مکتوبی از این روستا در دست نیست. وی در این سفرنامه به شرح روستای ماهونک در زمان قاجار و ناصرالدین شاه در حوالی دو می پردازد. قرنها پیش.

اما بر اساس گزارش باستان شناسان، روستای باستانی ماهونک سرزمین تمدن آراتا بوده و گفته می شود که از 6000 سال قبل از میلاد مسیح نیز قوم کوتوله در این منطقه وجود داشته و دلیل این ادعاها نیز بر اساس اسناد کشف شده است. .

در سال 2005، کشف یک مومیایی 25 سانتی متری کوتوله در این منطقه این ادعا را بیشتر تایید کرد.

کشف این مومیایی کوتوله این باور را تقویت می کند که این گوشه دورافتاده ایران که شامل 13 روستا از جمله روستای ماهونیک است، زمانی محل زندگی کوته ها بوده است.

اگرچه کارشناسان همچنین ادعا کرده اند که شاید این مومیایی در واقع یک نوزاد نارس باشد که تقریباً 400 سال پیش مرده و در اطراف ماهونیک دفن شده است.

گمرک روستای ماهونیک

آداب و رسوم و اعتقادات مردم ماهونیک بسیار جالب است و از شنیدن آنها شگفت زده خواهید شد.

• مهاجرت و رفتن به شهر در میان ماهونیک ها به معنای طرد جامعه بود و خروج آنها نیز منحصر به منطقه Calathe در ماهونیک بود. حتی با وجود فقر و مشکلاتی که داشتند، نمی خواستند روستا را ترک کنند. اگرچه برای کارهای موقت و فصلی به جاهای دیگر رفته اند، اما تعدادشان بسیار کم است.
• در اعتقادات و عقاید ماهونیکی ها تعرض و غارت از اموال دیگران معنایی ندارد و آنها مردمی صلح طلب هستند که هرگز حتی شکار هم نکرده اند. بسیاری از آداب و رسوم، از نحوه قضاوت گرفته تا نحوه کشاورزی و نحوه تقسیم ارث گرفته تا بازی ها، همگی از گذشته های دور نشات می گیرند و بیشتر آنها دست نخورده باقی مانده اند.
• زمین های کشاورزی این روستا کوچک و مینیاتوری بود و عدالت و مشارکت را بسیار محترم می شمرد. به گونه ای که حتی یک دانه زردآلو به چند قسمت مساوی تقسیم می شود. گاهی اوقات سهم یک خانواده از یک درخت عناب تنها چهار دانه عناب در سال است. تا 80 سال پیش گندم نمی شناختند و نان گندم نمی خوردند.
• جالب است بدانید این افراد تا 50 سال پیش حتی کارهای عادی و معمولی هم انجام نمی دادند. مثلاً چای نمی‌نوشیدند، گوشت نمی‌خوردند و سیگار نمی‌کشیدند و اینها را گناه می‌دانستند. جالبتر اینکه آنها تلویزیون نداشتند و او را شیطان خطاب می کردند و هرگز اجازه نمی دادند فرزندانشان تلویزیون ببینند تا جادو نشوند.

• از قرنطینه هم خبر داشتند و اگر فردی مریض می شد او را به شکاف غار مانندی در کوه می بردند و مداوا می کردند. مردم روستای ماهونیک با این نوع درمان تلاش می کنند تا از سرایت این بیماری به سایر اعضای خانواده جلوگیری کنند.
• خویشاوندی در بافت روستا بی تأثیر نیست و بر اساس قوانین اجتماعی روستا، هر فردی غیر از خانه خود، مساحت روبروی خانه خود را نیز در اختیار دارد و غیر از خانواده و اقوام نزدیک، هیچ. کسی حق دارد جلوی خانه اش خانه بسازد.