زیباترین کلوت ایران / کلوت شهداد؛ جاذبه ای چشم نواز

تودی تریپ: اگرچه بسیاری از دیدنی های استان کرمان آثار تاریخی هستند، اما نمی توان از جاذبه های طبیعی این استان پهناور چشم پوشی کرد. از جنگل های انبوه بافت و روبر گرفته تا کوه های پر از لاله بردسیر، دره مدیترانه ای دلفارد و جنگل های کهور.

اما کلوخ های شهداد یکی از شگفتی های طبیعی استان کرمان است. سازه های فراموش نشدنی که وقتی از دور به آنها نگاه می کنید شما را به یاد شهری باستانی و متروک می اندازد.

در سرزمین جامه شهداد، باد ملایمی در گوش زمزمه می کند و انسان را به رعایت کرامت کویر لوت فرا می خواند. اگر هنگام طلوع یا غروب خورشید در میان کلوت ها هستید، نمی توانید از این شگفتی شگفت زده نشوید.

با غروب خورشید، ستاره ها به آرامی آسمان سیاه را به زیباترین تصویر جهان تبدیل می کنند.

در شب می توانید در آسمان شهر کلوتا غرق شوید و یک دسته ستاره بگیرید. ایستادن بر بلندای این ژنده پوش ها، واقعیت و فانتزی در هم می آمیزند، زمان و مکان از دست می رود و تجربه ای عمیق و فراموش نشدنی را خلق می کند.

کلوت شهداد کجاست؟

کویر شهداد در ارتفاع 430 متری قرار دارد. از سمت شرق تا دشت لوت حدود 30 کیلومتر فاصله دارد و به دشتی به نام تکاب مشرف است.

رشته کولوت شهداد از شمال به جنوب حدود 145 کیلومتر طول و از غرب به شرق نزدیک به 70 کیلومتر عرض دارد و به موازات تپه های ماسه ای عظیم در قسمت شرقی کویر قرار دارد.

• نشانی: استان کرمان، جاده قدیم کرمان بم، جاده سیره، جاده شهداد

راه دسترسی به کلوت شهداد از طریق جاده کرمان – بم است. از کرمان به سمت بم پیاده روی کنید تا بعد از حدود 35 کیلومتر به سیره برسید. مسیر را از سیرچ تغییر دهید و وارد جاده شهداد شوید.

چند کیلومتر در این جاده رانندگی کنید تا به دوراهی شهداد – گلبافت برسید. در این تقاطع مسیر جاده شهداد را ادامه دهید. در نهایت به صحرا خواهید رسید.

راه دسترسی به سیرچ بزرگراه است و رانندگی مشکلی ندارد. اما ادامه مسیر تا هدف جاده یک بانده و کوهستانی است. پس در هنگام رانندگی مراقب باشید.

باستان شناسان اشیای برنزی و سرامیکی زیادی در قسمت جنوبی کلوت پیدا کرده اند. بررسی آثار کشف شده نشان می دهد که مربوط به هزاره دوم و سوم قبل از میلاد است.

نکته مهم در این کشف یافتن آثاری از سازندهای رسی و نمکی است که کویر لوت را تشکیل می دهد. این بدان معناست که بیابان زایی این منطقه در زمان های قدیم شکل گرفته است و به احتمال زیاد سازمان های انسانی در این منطقه به دلیل تغییرات آب و هوایی از بین رفته است.

بررسی آثار نشان می دهد که این سازمان انسانی بر اثر تصادف ناگهانی از بین رفته است. همچنین اثرات حرکات سیل آسا بر بدنه کلوخه ها حکایت از وقوع سیل ویرانگر در این منطقه دارد.

ویژگی های عالی

وقتی از دور به کلوت شهداد کرمان نزدیک می شوید، احتمالا بندری خواهید دید! یک سراب بزرگ که در آن تصور می کنید یک کشتی می تواند شناور باشد و ساختمان هایی که احتمالاً محل زندگی مردم بندر است.

اما دریای روبروی ما فقط یک سراب است و هیچکس در ساختمان ها زندگی نمی کند. اگر داستان را به تخیل من بسپارید، می گویم که طبیعت این سازه ها را برای زندگی موجودات ناشناخته بیابانی ساخته است.

کمی جلوتر شن ها با صدای گردبادی می رقصند که اگر در بیابان نبود باید تعجب کنیم.

اگر روی ماسه راه بروید، لطافت شن را احساس خواهید کرد و دوست دارید پاهایتان را بیشتر در ماسه فرو کنید. بسته به اینکه چه زمانی از روز را برای بازدید از کلوت انتخاب می کنید، گرمای دلپذیر یا سرمای یخبندان را احساس خواهید کرد.

وقتی به کلوت می‌رسی تصور می‌کنی این منطقه نیز از آثار معماران زند یا آل بویه است. پس از کمی دقت متوجه می شوید که آنچه می بینید شاهکار چند هزار ساله باد و خاک و آب است.

در محیط های بیابانی باد قدرت زیادی برای حمل سنگ ها و شکل دادن به آنها دارد. دانه های ماسه فایل هایی بودند که باد از آنها برای تراشیدن سنگ ها و ساختن سازه های سفالی استفاده می کرد.

لخته در برخی از بیابان های بزرگ وجود دارد، اما هیچ کدام به بزرگی کلوت شهداد کرمان نیستند. کولوت شهداد مانند پایتخت یک تمدن باستانی است.

تمدنی که اکنون هیچ کس در آن زندگی نمی کند و وقتی در آن قدم می زنی جز صدای زوزه باد در آسمان خراش های دست و پا چلفتی شهر چیزی نمی شنوی.

کلوت شهداد کمی ترسناک است و خیال پردازی در این زمینه موهای شما را سیخ می کند!

پوشش گیاهی منطقه کلوت شهداد از بوته‌های گاز شروع می‌شود و هر چه جلوتر می‌روید به بوته‌های استراگال پراکنده می‌رسد.

اما هر چه به منطقه اصلی نزدیک می شوید، حتی بوته های استراگال نیز از دید شما محو می شوند و این منطقه کاملاً عاری از هرگونه پوشش گیاهی می شود.

خاک کلوت شهداد مانند خاک بسیاری از روستاها است و درصد شوری آن زیاد است اما نه در حدی که رشد گیاهان را متوقف کند.

علاوه بر این در این منطقه در فصول پاییز و زمستان شاهد بارش باران و سیلاب هستیم که به این معناست که کمبود آب مانع رشد گیاهان نشده است.

تنها دلیل خالی بودن این منطقه از پوشش گیاهی بادهای شدیدی است که همه بوته ها را از ریشه کنده و با خود می برد. در گذشته همین بادها باعث فرسایش و ایجاد تدریجی لخته شهداد می شد.