زیباترین دریاچه ایلام

تودی تریپ: ایلام شهری است که بین حصاری از کوه و ارتفاعات جنگلی قرار گرفته و دارای آب و هوای معتدل است. همچنین این شهر کوهستانی مملو از جاذبه های طبیعی و بکر است.

اگر بخواهیم به یکی از جاذبه های گردشگری شهر ایلام اشاره کنیم می توان به دریاچه دوقلو سیاه گاو اشاره کرد.

در اطراف این دریاچه دشت ها و کوه های مرتفعی وجود دارد که همراه با موسیقی پرندگان و سمفونی ملایم باد به یک جاذبه گردشگری مناسب برای استراحت و آرامش تبدیل شده است.

دریاچه دوقلو سیاه گاو; زیباترین دریاچه ایلام

آبشار، چشمه، رودخانه، دریاچه می‌تواند محیطی بی‌نظیر را برای یک سفر فراموش‌نشدنی با خانواده و دوستان فراهم کند و دریاچه‌ها معمولا اکوسیستم‌های غنی‌تری دارند.

البته آب دریاچه به دلایل مختلفی مانند منابع آب دریاچه و چرخه آب شور یا شیرین است. همچنین برخی در مناطق کوهستانی، برخی در دهانه آتشفشان ها و برخی در مکان های پست مانند دره ها یا مناطق جنگلی قرار دارند.

برخی از این دریاچه ها دو یا چندتایی هستند و نزدیک به هم قرار دارند.

این نوع دریاچه ها مناظر بی نظیری را ارائه می دهند که در هیچ جای دیگری نمی توان یافت. دریاچه دوقلوی سیاه گائو از آنجایی که تنها دریاچه دوقلوی ایران است از موقعیت بسیار ویژه ای برخوردار است.

دریاچه دوقلو سیاه گاو یک آکواریوم طبیعی است که در یک منطقه کوهستانی نسبتا مرتفع واقع شده است. این پدیده طبیعی بسیار نادر شامل دو دریاچه است که توسط کانالی به عرض حدود 8 متر و عمق 4 متر و در نهایت طولی معادل 70 متر به هم متصل می شوند که حدود 240 متر مکعب در ساعت آب دارد. حداکثر قطر دریاچه ها 80 متر است، اما عمق دو دریاچه متفاوت است. حداکثر عمق دریاچه اول 30 متر است و دومی در عمیق ترین نقطه خود به 20 متر می رسد.

نکته جالب در مورد این دریاچه ها این است که آب آنها بسیار شفاف و شفاف است به طوری که می توانید تا عمق 30 متری آنها را ببینید. آب دریاچه از منابع زیرزمینی تامین می شود. این دریاچه ها هزاران سال قدمت دارند و متأسفانه به دلیل فرسایش روز به روز در حال کاهش هستند.

از آنجایی که این دریاچه ها رودخانه هستند و آب آنها دائما در حال حرکت و طراوت است، می توان آنها را جزو دریاچه های آب شیرین طبقه بندی کرد. یکی از این دریاچه ها در سربالایی و دیگری سرازیری با اختلاف سطح جزئی (حدود 5 متر) قرار دارد. می توان گفت دریاچه بالادست به عنوان منبع تغذیه برای دریاچه پایین دست عمل می کند.

پس از پر شدن دریاچه اول، آب چشمه های زیرزمینی از مسیر آبی بین دو دریاچه عبور کرده و دریاچه دوم را پر می کند. این آب پس از پر شدن دریاچه در پایین دست به رودخانه سیاه گاو می ریزد و زمین های اطراف را سیراب می کند. بنابراین زندگی در این منطقه تا حد زیادی به این دریاچه ها وابسته است. جوشاندن چشمه های آب شیرین در دریاچه ها باعث ورود املاح و گوگرد مختلف به بستر آنها می شود. البته این چشمه ها تنها منبع تامین آب دریاچه ها نیستند و آب باران نیز در این امر نقش بسزایی دارد.

دسترسی به دریاچه دوقلو بلک بول

دریاچه سیاه دوقلوی آبدانان در تمام طول سال آب و هوای خوبی دارد و به همین دلیل در کنار زیبایی که در فصل بهار و پاییز دارد، در تمام طول سال برای گردش مناسب است و اگر در تابستان به این منطقه سفر کردید، علاوه بر طبیعت سرسبز آن، خنکی هم دارد. و آب دلپذیر همراه شماست و اگر در فصل زمستان به آنجا بروید، آب گرم دریاچه در انتظار شماست.

دریاچه سیاه گاو یکی از دیدنی های استان ایلام است که در هشت کیلومتری سراب باغ شهرستان آبدانان قرار دارد و به عنوان تنها دریاچه دوقلو ایران شناخته می شود. یک جاذبه طبیعی که کمتر در دنیا وجود دارد. برای سفر به این منطقه تفریحی و دیدن یکی از شگفتی های طبیعت ابتدا باید به شهر ایلام رسید و از آنجا به سمت دره شهر و سپس به سمت آبدانان حرکت کرد.

نزدیک آبدانان، تابلوهای راهنما شما را به موری موری هدایت می کنند. پس از رسیدن به دوراهی سراب – نقلبه به سمت چپ حرکت کنید تا از روستای شوشه گل بگذرید. پس از رسیدن به پل، ماشین را پارک کنید و وسایل خود را جمع آوری کنید. از اینجا باید مسافت کوتاه 500 متری را پیاده طی کنید تا به دریاچه دوقلوی سیاه گاو برسید. بد نیست بدانید این دریاچه حدود 3 ساعت با ایلام فاصله دارد.

دریاچه سیاه دوگانه گاو آبدانان اکوسیستمی غنی و تأثیرگذار در چرخه زندگی مردم محلی است که هزاران سال است که زنده است. این دریاچه ها توسط آب های زیرزمینی ایجاد شده اند، اختلاف سطح کمی در حدود پنج متر دارند و توسط کانالی به عرض 8 متر، عمق 4 متر و طول 70 متر به یکدیگر متصل می شوند. قطر دریاچه ها حدود 80 متر و عمق آنها به 30 و 20 متر می رسد. شفافیت آب دریاچه باعث می شود که به راحتی کف دریاچه و موجودات موجود در آن را ببینید.

کانال بین دو دریاچه و شبکه رودخانه، آب منطقه را راکد و همیشه شیرین می کند. این آب در نهایت از طریق رودخانه گائو سیاه به زمین های کشاورزی پایین دست می رسد و بر چرخه اقتصادی مردم منطقه تأثیر می گذارد. علاوه بر این رودخانه و دریاچه باعث پیدایش گونه های مختلف گیاهی و جانوری شده و حیات منطقه را حفظ کرده است.