به گزارش تودی تریپ؛ قدمت این روستا در حدود 650-450 بعد از میلاد است. در دوره کلاسیک، در اواخر دوره Solalpan-Metepec، زمانی که شهر Teotihuacan به اوج نفوذ خود در Mesoamerica رسید.
اعتقاد بر این است که Teotihuacan در آن زمان حدود 125000 نفر جمعیت داشته و یکی از بزرگترین شهرهای جهان باستان بوده است که شامل 2000 ساختمان در مساحت 18 کیلومتر مربع است.
این روستا برای اولین بار در دهه 1960 در طی یک پروژه ساختمانی شناسایی شد، اما کاوش‌های اخیر ویژگی‌های معماری، ردیف‌های سنگی، سوراخ‌های پست، سه قبر انسانی با هدایای تدفین و انبوهی از سفال‌ها را کشف کرده است.
اگرچه این روستا در یک بافت روستایی واقع شده است، اما احتمالاً پیوندهای تبادلی و وابستگی با سایر مراکز دولتی تئوتی‌هواکان در ساحل غربی دریاچه تککوکو داشته است.
به گفته محققان، با توجه به کشف مجسمه ها، آثار سنگ سبز، هدایای تدفین و انواع گلوله های ابسیدین و گلوله های سنگ چخماق، اهالی این روستا سرامیک های مرغوب و صنایع دستی مختلف تولید می کردند.
از طریق چاه‌ها و حفاری‌های گسترده، شواهدی از حضور آزتک‌ها از دوره پساکلاسیک پسین در این مکان یافت شده است.
باستان شناسان همچنین مجموعه ای از کانال ها را کشف کردند که فضاهای چینامپریا را مشخص می کرد، روشی برای گسترش کشاورزی که توسط آزتک ها در دریاچه تسکو برای رشد گیاهان و سبزیجات استفاده می شد.
در داخل کانال ها، تیم حفاری رسوباتی از سفال، یک مجسمه بدون سر نشسته، و اشیاء کامل و نیمه تمام مربوط به اواخر دوره سوم آزتک (1521-1440 پس از میلاد) پیدا کردند.
