تودی تریپ: در جای جای ایران آثار تاریخی زیادی وجود دارد و در هر شهری می توانید چندین نمونه از این آثار را ببینید. دانستن اندکی از گذشته این آثار و قدمت آنها، بازدید از آنها را جذاب تر می کند.
سمنان یکی از مقاصد کمتر شناخته شده در ایران است، اما قدمتی طولانی دارد و همین تاریخ طولانی، جاذبه های زیادی را برای آن به ارمغان آورده است، جاذبه هایی که فقط باید کمی بیشتر درباره آن ها بدانید تا در برنامه های سفر خود بگنجانید.
یکی از معروف ترین دیدنی های شهر سمنان دروازه ارگ است که به نمادی از شهر تبدیل شده و دارای کنده کاری های دیدنی است.
درباره دروازه ارگ سمنان
وقتی پا به شهر سمنان می گذارید با کمی جست و جو به راحتی می توانید قطعه ای چشم نواز از تاریخ را پیدا کنید که عنوان نماد این شهر را یدک می کشد.
دروازه ارگ سمنان در وسط میدان ارگ این شهر قد علم کرده و از گذشته این دیار بسیار می گوید. کنده کاری های دیدنی آن هر چشمی را خیره می کند و هنر ایرانی را به رخ رهگذران می کشاند.
این دروازه تنها بقایای ارگ سمنان است که زمانی مرکز مهم حکومتی ایران بوده است. بد نیست اینجا تعریف ارگ داشته باشید تا بدانید چه چیز مهمی از این دروازه باقی مانده است.
ارگ به قلعه‌های کوچکی اطلاق می‌شود که از جمله قلعه‌های بزرگ‌تر هستند که امور اداری شهر در آنجا انجام می‌گرفته و از اهمیت بالایی برخوردار بوده است.
امروز از تمام شکوه و عظمت ارگ سمنان تنها دروازه شمالی آن باقی مانده است که با تلاش مسئولان از آن محافظت می شود تا گردشگران با لذت از آن دیدن کنند. دروازه ارگ مایه مباهات اهالی سمنان است و این اثر را تنها جاذبه تاریخی این شهر می دانند.
ارگ حکومتی سمنان یا دارالحکومه سمنان مجموعه بزرگی از بناها و بناهای لازم برای اداره شهر است که در زمان حاجی بهمن میرزا بهاءالدوله فرزند فتحعلی شاه قاجار ساخته شده است.
در این ارگ مکان هایی مانند تلگراف خانه، نگهبانی، آب انبار، حمام حسینیه و غیره و در داخل دیوارهای قطور ارگ اتاق هایی برای نگهبانان وجود داشت.
در سال 1284 هجری قمری (حدود 1246 شمسی)، ناصرالدین شاه قاجار که عازم مشهد مقدس بود، از ایالت «کومش» یا «سمنان» گذشت و سه مدت در ارگ حکومتی سمنان ماند. روزها.
در آن زمان ارگ دارای 12 برج با بناهای مختلف بود. اما هنوز از دروازه شمالی خبری نبود. در این سفر شاه دستور ساخت دروازه را داد و به حاکم وقت سمنان ابلاغ کرد.
ساخت دروازه در سال 1302 هجری قمری (حدود 1263 میلادی) به پایان رسید. در آن زمان «انوشیروان میرزا ضیاءالدوله» بر سمنان، دامگان، شاهرود و بسطام یا به عبارتی استان قم حکومت می کرد.
وی فرزند «محمد رحیم میرزا» دهمین پسر عباس میرزا نایب السلطنه بود که از سال 1300 تا 1305 هجری قمری حکومت کرد. عکس های به جا مانده از گذشته حکایت از آن دارد که در سفر دوم شاه به مشهد، دروازه شمالی ارگ سمنان در آنجا بوده است.
شاید بپرسید ارگ حکومت چه شد؟ باید بدانید که این اثر در زمان رضا شاه پهلوی به دلیل احداث خیابان ها و ساختمان های جدید از بین رفت.
این ارگ دروازه‌های زیادی داشت. اما فقط دروازه شمالی باقی ماند که آن هم به دلیل شکایت فرهنگ دوستان و اقدام بعدی آنها بود.
این اثر در 9 خرداد 1358 با شماره ثبت 395 در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت و به عنوان میراث ارزشمند مورد حمایت قرار گرفت. در جریان مرمت این بنا، نورافکن هایی در چهار گوشه آن تعبیه شد تا در شب جلوه خاصی به دروازه بدهد.
نمایی از دروازه ارگ سمنان
دروازه دارای دو نما نما شمالی و جنوبی است که موازی یکدیگر هستند و البته نمای شمالی از نمای جنوبی جذابتر است:
نمای جنوبی: نمای جنوبی دارای دو اتاق موازی با ایوان هایی در جلو است. در این مکان دو راهرو کوچک به همراه ورودی اصلی وجود دارد که یکی از آن ها وارد و خارج از ارگ می شد.
نمای این قسمت آجری است و راهروهای اصلی دارای پلان مربع است.
بی شک جذاب ترین قسمت نمای جنوبی سرستون نیم دایره ای آن است که بر روی کاشی های آبی به خط نستعلیق زرد نوشته شده است: سلطان بن السلطان، سلطان صاحب قرآن، ناصرالدین شاه قاجار 1302.
نمای شمالی: این ورودی آجری زیبا بیش از 7 متر ارتفاع دارد و دارای در ورودی چوبی ضخیم است که با میخ های آهنی تزئین شده است. همچنین در قسمت شمالی دروازه ارگ 6 مناره زیبا با کاشی های رنگارنگ را می بینیم.
در بالای ورودی شمالی، نبرد رستم و اهریمن سفید با کاشی های هفت رنگ به زیبایی به تصویر کشیده شده است.
همچنین بر روی دیوارهای طرفین دروازه شمالی تصاویری از سربازان قاجار به همراه تصویر شیر و خورشید دیده می شود.
جالب است بدانید که امروزه نیز درهای این دروازه در شب بسته است.
