حتما از خانه حاج حشمت اللشکر سمنان بازدید کنید
تودی تریپ: این بنا در مرکز شهر سرخه قرار دارد.
همانطور که از کتب تاریخ و سخنان سازندگان و فرم معماری بنا بدست آمده، این بنا متعلق به دوره قاجاریه است.
از آنجایی که این بنا شخصی است و مالک اصلی آن حاج حشمت خان پهندی (حاکم وقت منطقه) است، به خانه حاج حشمت معروف است.
خانه اصلی حشمت اللشکر (حشمت کبیر) که توسط حاج معمار باشی سمنانی ساخته شده است.
این مجموعه تاریخی شامل چهار خانه مسکونی، دارالحکومه، باغ، حمام و مدرسه است که اکنون دو خانه از آن باقی مانده است.
آسیابهای بادی دوقلوی بالای این بنای با تزئینات تمیز نماد شهر سرخ هستند.
این بنا نمادی از معماری مناطق کویری است که به شماره ملی ۲۹۷۴۳ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
برای سرخجه
سمنان یکی از بزرگترین استان های ایران است. مرکز این استان سمنان و پرجمعیت ترین شهر آن شاهرود است.
این استان هفتمین استان بزرگ ایران است. سمنان علاوه بر جاذبه های تاریخی، جاذبه های طبیعی بسیاری نیز دارد.
این منطقه دارای آب و هوای خشک و کویری است و دیدن مناظر کویری آن در شب می تواند بسیار جذاب و خاص باشد و نظر هر گردشگری را به خود جلب کند.
سرخه با نام محلی سور یکی از شهرستان های استان سمنان است که در 180 کیلومتری شرق تهران و 20 کیلومتری مرکز استان قرار دارد.
قدیمی ترین منبع تاریخی که نام این شهر در آن مشاهده شده، کتاب «العلق النفیسه» اثر «ابن راسته» است که از سره به عنوان شهری نزدیک سمنان یاد شده است.
زبان رایج مردم این شهر آمیزه ای از گویش های سمنانی است.
در برخی از روستاهای شمال شهر از جمله روستای اروانه نیز مردم به زبان تاتی صحبت می کنند.
پیش از این سرخه یکی از بخش های شهرستان سمنان بود که در سال 1391 بر اساس مصوبه دولت به شهرستان سرخه تبدیل شد.
این شهرستان از دو بخش مرکزی (سره) و مومن آباد و 4 روستا تشکیل شده است.
سرخه از شرق به شهرستان سمنان، از شمال شرق به شهرستان مهدیشهر، از شمال به استان تهران، از شمال به شهرستان فیروزکوه، از غرب به شهرستان آرادان و از جنوب به شهرستان دشت کویر در استان اصفهان محدود می شود.
از عمده محصولات کشاورزی سرخس می توان به صیفی جات از جمله خربزه، انار، پنبه، گندم و جو اشاره کرد. البته اخیراً کشت زیتون و پسته در سرخک رونق گرفته است و زمین های زیادی به کاشت این محصولات اختصاص یافته است.
عمده فعالیت های اقتصادی این شهرستان بر پایه کشاورزی، دامپروری و مرغداری، صنایع دستی و استخراج معادن طبیعی است.
علاوه بر محصولات کشاورزی، پرورش مرغ، شترمرغ، بوقلمون و بلدرچین در این شهرستان رونق زیادی دارد.
همچنین شهرک های صنعتی کوچک و متوسط اطراف این شهرستان به تولید مصنوعات پلاستیکی، استخراج معادن و تولید سیم و کابل مشغول هستند.
مساجد، آثار تاریخی، کاروانسراها و جاذبه های طبیعی در گوشه و کنار شهر سورجه قرار دارند.
از جمله بناهای باقی مانده از دوران عباسیان، کاروانسرای لاسگرد است که از گروه کاروانسراهای دو ایوانی است و دارای 24 اتاق در اطراف یک حیاط وسیع است. ایوان ها در قسمت های شرقی و غربی حیاط قرار دارند. این کاروانسرا در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
در کنار مصلای سرخا و در محله بیروندی، مخزن بزرگی متعلق به دوره قاجاریه به نام آب انبار بروندی وجود دارد.
حاج حشمت اللشکر از اهالی سرخه این بنا را با گنبد مخروطی شکلش ساخته است.
معماری مخزن آب از سبک سنتی مناطق کویری پیروی می کند و مجهز به بادگیر کوچک برای عبور هوا و خنک کننده آب است.
آشنایی با خانه حاج حشمت اللشکر
بنا بر کتب تاریخی و گفتههای معماران و شکل معماری، این بنا متعلق به دوره قاجاریه است و از آنجایی که مالک اصلی آن حاج حشمت خان پهندی (حاکم آن زمان منطقه) بوده است، به خانه معروف است. از حاج حشمت.
خانه اصلی حشمت اللشکر (حشمت کبیر) که توسط حاج میمارباشی سمنانی ساخته شد، شامل چهار منزل مسکونی، دارالحکومه، باغ، حمام و مدرسه بود که اکنون دو خانه از آن باقی مانده است.
بادگیرهای دوقلوی بالای این بنای با تزئینات تمیز یکی از نمادهای شهر سرخه است.
این بنا تقریباً در مرکز شهر سرخه قرار دارد. همانطور که از کتب تاریخ و سخنان سازندگان و فرم معماری بنا بدست آمده، این بنا متعلق به دوره قاجاریه است.
از آنجایی که این بنا خصوصی است و مالک اصلی آن حاج حشمت خان پهندی (حاکم وقت منطقه) است، به خانه حاج حشمت معروف است.
خانه اصلی حشمت اللشکر (حشمت کبیر) که توسط حاج معمار باشی سمنانی ساخته شده است.
این مجموعه تاریخی شامل چهار خانه مسکونی، دارالحکومه، باغ، حمام و مدرسه بوده که اکنون دو خانه از آن باقی مانده است. آسیابهای بادی دوقلوی بالای این بنای با تزئینات تمیز نماد شهر سرخ هستند.
این بنا نمادی از معماری مناطق کویری است که به شماره ملی ۲۹۷۴۳ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
این بنا در مرکز شهر سرخه و متعلق به دوره قاجاریه است.
از آنجایی که این بنا شخصی است و مالک اصلی آن حاج حشمت خان پهندی (حاکم آن زمان منطقه) است، به خانه حاج حشمت معروف است و این بنا نمادی از معماری مناطق کویری است.