جاذبه‌های باورنکردنی شهر تاریخی بلقیس

تودی تریپ: شهر بالکیس یکی از بزرگترین بناهای خشتی و گلی ایران است که در 3 کیلومتری جنوب غربی شهر کنونی اسفرین با وسعت بیش از 180 هکتار و از مجموعه آثاری که شامل بقایای ارگ و ارگ است واقع شده است. خندقی در اطراف آن شارستان شامل: کولا و بارو، مقبره شیخ آذری، خرابه های معروف به منار تپه (مسجد جامع)، کوره سفالگری، آب انبار، بازار، کاروانسرا، بنایی معروف به یحدانها و قبرستان وسیعی در نزدیکی دروازه شرقی شکل می گیرد.

ارگ تاریخی بلکیس

ارگ بلقیس که مشهورترین اثر در این منطقه است، 51712.5 متر مربع مساحت دارد و 30 برج در ابعاد مختلف در اطراف آن ساخته شده و از هر طرف توسط خندقی احاطه شده است.

ماده اصلی به کار رفته در ساخت قلعه گل/چینی است که برای استحکام بیشتر در قسمت های مختلف خشت، آجر و چوب به کار رفته است. دروازه ورودی اصلی آن در ضلع شمالی با برآمدگی به سمت شارستان است که امروزه قسمت اعظم آن تخریب شده و به تلی از خاک تبدیل شده است.

فضای داخلی قلعه بر اثر حفاری های غیرقانونی به هم ریخته است و از این ارگ بزرگ که روزگاری دارای سه طبقه فضای معماری بوده تنها پوسته گلی باقی مانده است. بنا بر شواهد، ارگ بلکیس بر خلاف برخی قلعه ها بر روی سطح صافی از دشت ساخته شده و در اطراف آن خندقی ایجاد شده است.

اولین دوره استقرار در ارگ بر اساس متون تاریخی و یافته های باستان شناسی به دوره سلجوقیان باز می گردد. و پس از آن چندین بار فعالیت های مرمتی و ساختمانی در ارگ مشاهده شد.

این ارگ آخرین بار به تصرف افغان ها درآمد و به طور کامل ویران شد، اما خانواده ها تا پایان دوره قاجار به طور مستقل در این مکان زندگی می کردند.

مجموعه آثار شارستان (بخش مشترک شهر)

این بخش شامل محله‌های مختلف شهر می‌شود که دور تا دور آن را دیوار گلی/سفالی بزرگ احاطه کرده است. در منطقه شارستان قسمت های مختلفی وجود دارد که شامل تپه منار (مسجد و دارالحکوم؟)، بازار، محوطه صنعتی و کارگاهی، گورستان بر اساس شواهد باستان شناسی و کاوش های انجام شده در منطقه شارستان، قدیمی ترین بقایای سکونت با توجه به سکه های یافت شده است. بیشترین اطلاعات مستند باستان شناسی مربوط به سال 191 هجری است. متعلق به اما مراجعه به متون تاریخی قدمت آن را به دوره ساسانیان نسبت می دهد.

تپه منار (مسجد)

تپه منار مهمترین قسمت شهر بالکیس به شمار می رود که کتاب های جغرافیایی و سفرنامه های آن وجود مسجد و مناره در این مکان را تایید می کند.

کوره سفالگری

یکی از مهمترین نتایج فصل سوم کاوش در شارستان شهر بالکیس، کشف کوره سفالگری متعلق به نیمه دوم قرن ششم هجری بود. دارای قسمت های مختلفی از جمله آتشدان در پایین، تاقچه های قرار دادن سفال، سکوی پخت برای آماده سازی و چیدمان سفال برای پخت و گنبدی که بر روی تمامی این سازه ها ایجاد شده است.

این کوره سفالگری اولین کوره سفالگری به دست آمده از شهر تاریخی بالکیس و منطقه خراسان شمالی است که برای پختن سفال های لعابدار با لعاب فیروزه ای استفاده می شود.

کازانچه

این قسمت از بنا به شکل دایره به قطر 25/4 متر و عمق 5 متر در زمین با شفتی از آهک و آجر است و قسمت داخلی آن بدون پوشش و فقط در قسمت زیرین سازه است. ، حدود 1 متر، یک لایه نازک آهکی وجود دارد.

آرامگاه شیخ آذری

شیخ فهرالدین حمزه (فرزند علی ملک) طوسی اسفرینی بیهقی، ارادتمند به «آذری ها» از مشایخ و شعرای معروف قرن هشتم هجری است که بخشی از زمان خود را در هند گذرانده است و بیشتر اوقات شما هستید. در ایران

پدرش از اشراف اسفرین و از سران نام آور بود و چون در سال 784 در اسفرین به دنیا آمد و چند بار در طوس اقامت گزید به طوسی و اسفرینی شهرت یافت و در آذر ماه متولد شد. ، خود را آذری نامید.

آذری پس از گذشتن از پله های سلوک و پس از زیارت دوم کعبه به هند رفت و در مکه ماند و از آن دیار بازگشت و نایب سلطان احمد شاه بهمنی شد و لقب ملک الشعرایی را دریافت کرد و او را ستود. و به دستور این شهریار نظم بهمنی نامه را آغاز کرد و چون نسخه ناتمام آن را به احمدشاه تقدیم کرد، اجازه بازگشت به وطن خواست، اما پذیرفته نشد، تا اینکه پس از مدتی موافقت شد. به او. با وساطت شاهزاده علاءالدین پسر احمدشاه به شرط اجرای دستور بهمن نما در خراسان و البته آذری به وعده شما وفا کند.

وی در هشتاد و دو سالگی در سال 866 در اسفرین درگذشت و در همان جا به خاک سپرده شد و آرامگاهش هنوز زیارتگاه مردم است.

منبع: تریپ یار