تودی تریپ – خدمات مسافرتی: تل خسرو که به تپه خسرو نیز معروف است، یکی از مکان های دیدنی یاسوج است که تاریخ آن به هزاره پنجم قبل از میلاد باز می گردد. مردم محلی معتقدند این تپه متعلق به کیانی کی خسرو بوده است.
آشنایی با خسروی یاسوج
این تپه که 150 متر طول و 120 متر عرض دارد در دهه 1980 توسط باستان شناسان مورد بررسی قرار گرفت و نشان داد که قدمت آن چند هزار سال است. پایین ترین لایه های این تپه باستانی مربوط به هزاره پنجم قبل از میلاد و بالاترین لایه متعلق به قلعه قاجاریه است.
بلندترین ارتفاع تپه مربوط به نیمه شمالی و شمال شرقی آن است. گستره وسیعی از بقایای فرهنگی به ویژه سفالهای نارنجی و خاکستری، ابزار سنگی، قطعات شکسته، خشت پخته و… در این منطقه تا شعاع 50 متری مشاهده شده است.
برخی بر این باورند که نام تل خسرو برگرفته از نام خسروپرویز پادشاه ساسانی ایران است، اما اگر از اهالی این روستا در مورد این نام سؤال شود، تاریخچه روستا را به پسر افسانه ای کی خسرو می رسانند. سیاوش از پادشاهان کیانی ایران.
در مورد نامگذاری تل خسرو دو روایت در میان روستاییان وجود دارد که هر دو به انتقال پادشاهی کی خسرو به لهراسب ختم می شود. تاریخچه این تپه را اهالی روستای تل خسرو چنین بیان می کنند: وقتی لطف خداوند به کی خسرو رسید تا به دشت یاسوج برسد، به سواران خود دستور داد تا زمین را روی هم انباشته کنند تا تپه ای تشکیل شود.
کای خسرو سپس به بالای تپه رفت و لهراسب را به جانشینی خود برگزید. اینکه چنین داستانی درست است یا ساختگی، ناشناخته است و تنها یک شاهد را می توان مطرح کرد. در شاهنامه فردوسی پس از اینکه کی خسرو تاجی بر سر لهراسب گذاشت، به غاری در رشته کوه دانا (که امروزه به غار کی خسرو معروف است) رفت و از آن بالا رفت.
برای رفتن به این مکان باید به روستای تل خسرو که در قسمت جنوبی شهر یاسوج است بروید. بهترین راه برای رسیدن به آنجا با ماشین شخصی یا تاکسی است.
بازدید از این مکان شرایط خاصی ندارد و می توانید بدون پرداخت هزینه از آن بازدید کنید.
می توانید یک روز را برای این کار وقت بگذارید و علاوه بر تماشای تل خسرو، از مناطق طبیعی آن نیز دیدن کنید. تنها شرط بازدید از این مناطق حفظ محیط زیست منطقه است.
تل خسرو در سال 1376 به شماره 1552 در فهرست آثار تاریخی و ملی ایران به ثبت رسید، قسمت شمال شرقی تپه باستانی متعلق به دوره اسلامی تسطیح و به زمین کشاورزی تبدیل شد. اما همچنین در این بخش قلوه سنگ و سرامیک های به دست آمده آثار تاریخی این مکان را نشان می دهد.
اسطوره های کهن ایران در کهگیلویه و بویراحمد مانند حوادث واقعی است که در ذهن مردم این دیار جاودانه مانده است. بقیه در این استان کار می کنند که طبیعت بی نظیری دارد. باید بیش از گذشته مورد توجه مسئولان و باستان شناسان قرار گیرد تا بتواند رازهای هزاران ساله خود را برای نسل حاضر بازگو کند.
تپه باستانی و جذاب خسروی
تل خسروی که امروزه به آن «تل خسرو» می گویند، یکی از نقاط دیدنی استان کهگیلویه و بویراحمد در جنوب شهر یاسوج است که در فاصله کمتر از 5 کیلومتری آن قرار دارد.
تل خسرو تپه ای به ارتفاع 20 متر است که بلندترین و مهمترین محوطه باستانی این دره به شمار می رود که تنها سکونتگاه و سکونتگاه دائمی این دره به شمار می رود. این تپه که 150 متر طول و 120 متر عرض دارد در دهه 1980 توسط باستان شناسان مورد بررسی قرار گرفت و نشان داد که قدمت آن چند هزار سال است.
پایین ترین لایه های این تپه باستانی مربوط به هزاره پنجم قبل از میلاد و بالاترین لایه متعلق به قلعه قاجاریه است. بلندترین ارتفاع تپه مربوط به نیمه شمالی و شمال شرقی آن است. گستره وسیعی از بقایای فرهنگی به ویژه سفال های نارنجی و خاکستری، ابزار سنگی، قطعات شکسته، خشت پخته و… در این منطقه تا شعاع 50 متری مشاهده شده است.
تپه یا تل خسرو که از آثار تاریخی محسوب می شود در روستای تل خسرو در استان کهکیلویه و بویار احمد در 5 کیلومتری یاسوج قرار دارد.
برخی بر این باورند که نام تل خسرو برگرفته از نام خسروپرویز پادشاه ساسانی ایران است، اما اگر از اهالی این روستا در مورد این نام سؤال شود، تاریخچه روستا را به پسر افسانه ای کی خسرو می رسانند. سیاوش از پادشاهان کیانی ایران. در علت نامگذاری تل خسرو دو روایت در بین مردم روستا وجود دارد که هر دو با انتقال پادشاهی کی خسرو به لهراسب خاتمه می یابد.
تاریخچه این تپه را اهالی روستای تل خسرو چنین بیان می کنند: وقتی لطف خداوند به کی خسرو رسید تا به دشت یاسوج برسد، به سواران خود دستور داد تا زمین را روی هم انباشته کنند تا تپه ای تشکیل شود. کای خسرو سپس به بالای تپه رفت و لهراسب را به جانشینی خود برگزید.
اینکه چنین داستانی درست است یا ساختگی، ناشناخته است و تنها یک شاهد را می توان مطرح کرد. در شاهنامه فردوسی پس از اینکه کی خسرو تاجی بر سر لهراسب گذاشت، به غاری در رشته کوه دانا (که امروزه به غار کی خسرو معروف است) رفت و از آن بالا رفت.
