بازدید از بقعه دانیال نبی را از دست ندهید

می 30, 2024

تودی تریپ: حضرت دانیال از نسل چهارمین پسر حضرت یعقوب است که در قرن هفتم قبل از میلاد در بابل زندگی می کرد. او که از پیامبران بنی اسرائیل بود، مدتی بعد به همراه چند تن از اهالی قوم یهود به ایران آمد و شهر شوش را برای سکونت انتخاب کرد.

عمر این پیامبر دقیقاً معلوم نیست، اما گویا تا سومین سال زندگی کوروش زنده بوده و در 83 سالگی از دنیا رفته است.

مکان دقیق دفن او مشخص نیست، اما بیشتر مورخان معتقدند جسد مومیایی شده او در شرق رودخانه شاور در شوش دفن شده است.

اما برخی مدعی اند که محل دفن او در مصر، عراق، سمرقند یا بابل است.

معماری جالب آرامگاه دانیال نبی

یکی از جاذبه های آرامگاه دانیال نبی معماری آن است. در زیر قسمت های مختلف این بنا را شرح می دهیم:

1- سر و حیاط

ورودی این ضریح در غرب خیابان امام خمینی (ره) قرار دارد و با کاشی های ایرانی-اسلامی مزین شده است که روی آن عبارت «آستان مبارک حضرت دانیال نبی» به چشم می خورد. پس از خروج از این ورودی وارد صحن یا صحن اصلی بقعه می شویم که در وسط آن حوضی وجود دارد.

حتما از آرامگاه دانیال نبی دیدن کنید

این امامزاده دارای دو صحن بزرگ و کوچک است که اطراف آن را حجره ها و ایوان هایی با معماری اسلامی احاطه کرده اند.

اتاق های اطراف صحن اصلی برای استراحت بازدیدکنندگان در نظر گرفته شده است و زائران می توانند از آن استفاده کنند.

2- ساختمان اصلی

بنای مقبره بین دو حیاط قرار دارد و از هنر روکش کاری برای تزئین فضای بیرونی و اطراف استفاده شده است. ورودی بنا از سمت شرق است و دو مناره به ارتفاع حدود 10 متر در دو طرف خودنمایی می کند.

بر روی مناره ها این کتیبه دیده می شود: «1330 ه.ق (حدود 1291 شمسی)، استاد کار حاج ملاحسین معمار باشی بود. گفته می شود در سال 1288 خورشیدی دو گلدسته بر روی بنا نصب شد که بعدها تخریب شد.

با ورود به مقبره، در فضایی معنوی که با استفاده از آینه، گچ و سنگ های مرمر و وجود محرابی باشکوه در مرکز فضا ایجاد شده است، غرق خواهید شد.

موقعیت حرم ۷×۷ متر مربع است و بالای آن گنبدی قرار دارد که به تفصیل به بررسی آن می پردازیم.

حتما از آرامگاه دانیال نبی دیدن کنید

3- گنبد مقبره

قابل توجه ترین قسمت این بقعه گنبد آن است که به شکل شش ضلعی (چند ضلعی) و با پلکان و سروج ساخته شده است و گفته می شود در سال 1275 خورشیدی پس از تخریب، حاج ملاحسین معمار این گنبد را بازسازی کرد. .

گنبد مقبره دانیال نبی به سبک گنبد جوجه تیغی است. جوجه تیغی یکی از گنبدهای صخره ای مخروطی شکل است و به صورت پلکانی ساخته شده است.

این گنبد به نام‌های پالکانی، مزرّس و آناسی نیز شناخته می‌شود و در جنوب ایران به وفور دیده می‌شود.

گنبد خارپشت مقبره دانیال نبی دارای 25 سطح برآمدگی است و شکل یک مخروط را در ذهن تداعی می کند.

این طرح گنبدی شکل و مخروطی پلکانی برگرفته از معماری بومی رایج در گنبدهای منطقه است و ارتفاع آن به 20/5 متر و قطر آن به 5/10 متر می رسد.

گنبد پلکانی آرامگاه دانیال و شباهت آن به زیگورات چغازنبیل را نمی توان نادیده گرفت.

درست است که این گنبد در زمان سلجوقیان ایجاد شده و در آن زمان چغازنبیل زیر هوروارها با خاک پوشیده شده است. اما جای آن در ذهن مردم قابل انکار نیست.

برخی معتقدند طرح این گنبدها از ساقه درخت خرما الهام گرفته شده است که در این منطقه به وفور یافت می شود. زیرا ساقه درخت خرما نیز ساختاری پلکانی دارد.

حتما از آرامگاه دانیال نبی دیدن کنید

این گنبد از دو پوسته داخلی و خارجی تشکیل شده است. دلیل ایجاد دو پوسته از این قسمت از ساختمان را می توان به صورت زیر توضیح داد:

نمایش افراد و مقیاس انسانی در پوسته داخلی یا منطقه ای. اهمیت مقیاس انسانی در این است که انسان مهمترین رکن فضا است.
تقسیم نیروها به مناطق و در نهایت افزایش عمر برجک
پوسته بیرونی با عملکرد شهری و نمادین. به این معنی که این گنبد از تمام نقاط شهر و حتی فراتر از آن قابل رویت است و در زیر نور خورشید باقی می ماند که تمام محوطه را از دید پنهان می کند.

زیر پوسته داخلی گنبد که بر روی محراب قرار دارد، آینه کاری شده و جلوه ای جلب توجه به فضا می دهد.

پوسته بیرونی گنبد در داخل صاف و مخروطی شکل است و برای بستن آن از چوب درخت کنار (سدر یا ختمی) استفاده شده است.

در بالای گنبد 4 گوی برنجی وجود دارد که بیشتر مردم دلیل آن را نمی دانند.