اولین شهر گرد جهان کجاست؟

تودی تریپ: دارابگرد اولین پایتخت امپراتوری ساسانی بود. طرح مدور دارابگرد بعدها در شهر اردشیر خوره تقلید شد.

دارابگرد که در فاصله تقریبی 6 کیلومتری شهر داراب قرار دارد، 203 تا 314 هکتار وسعت دارد.

این شهر در گذشته توسط یک بارو بلند و بلند محافظت می شد.

ارگ حکومتی دارابگرد بر روی کوهی گنبدی شکل قرار دارد و از هر نقطه شهر دیده می شود. زندگی در دارابگرد حتی پس از سقوط ساسانیان تا سال ها ادامه داشت.

نام دیوار شهر را زیر گرد گرد و داراب گرد گذاشتند

حرکت دایره ای؛ اولین شهر دور دنیا

شهر باستانی دارابگرد با قدمتی چند هزار ساله در جنوب شرقی استان فارس قرار دارد.

دارابگرد اولین شهر دور ایران و جهان محسوب می شود. این شهر باستانی در شهریور 1310 به شماره 14 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

شهر باستانی دارابگرد نام یکی از پنج شهر ایالت پارس در ایران باستان است.

این شهر در اصل پایگاه نظامی مهمی بوده که در زمان هخامنشیان به عنوان محل نگهداری اسیران رومی مورد استفاده قرار می گرفته است.

دارابگرد در دوره اشکانیان گسترش یافت و به شهری آباد تبدیل شد.

شهر باستانی دارابگرد مانند بین النهرین ساخته شده است. مساحت این شهر 32 کیلومتر مربع و شعاع آن 1020 متر است.

معماری این شهر با نفوذ اردوگاه های نظامی دولت آشور ساخته شده است.

دیوار مخروطی شکل عظیمی از خشت، سنگ و ملات آهک در اطراف شهر ساخته شد که ارتفاع آن به بیش از 10 متر می رسد.

این دیوار به مرور زمان فرسایش یافته و در حال حاضر حدود هفت متر ارتفاع دارد.

وجود ماده چسبنده در ملات و گل به کار رفته در دیوار باعث شده این دیوار پس از بیش از 2600 سال با اندکی پوسیدگی عمودی و پایدار بماند.

ویژگی های عجیب شهرستان دارابگرد

استحکامات دفاعی دارابگرد

این استحکامات شامل باروها، خندق ها و ویژگی های مرتبط است. بدین ترتیب کل شهر توسط باروی ضخیم و بزرگ از سنگ و گل محافظت می شد.

همچنین بیرون دیوار خندقی عمیق وجود داشت که هیچ دشمنی نمی توانست به آن نفوذ کند.

در مقابل دروازه اصلی پل های متعددی وجود داشت که از طریق آنها رفت و آمد و ارتباط با شهرهای اطراف امکان پذیر بود.

با توجه به این اقدامات، دارابگرد یکی از امن ترین و معتبرترین شهرها در برابر تهاجم و نفوذ دشمن به شمار می رفت و با وجود تهدیدات دشمنان، مردم آن با آرامش به کشاورزی و دامداری می پرداختند.

محورهای ارتباطی دارابگرد در گذشته

چهار خیابان و چندین دروازه از محورهای ارتباطی شهر دارابگرد در گذشته بوده است.

از این عناصر تنها بخشهایی از دیوار مدور آن در چهار جهت باقی مانده است که به وسیله آنها می توان حدس زد که دروازه های ورودی در چه نقاطی ساخته شده است.

ورودی های شهر که در دیوار مدور قرار داشتند، شکاف هایی ایجاد کردند که باستان شناسان از طریق آن ها مشخص کردند که دروازه های اصلی دارابگرد در گذشته کجا بوده است.

از آنجایی که اندازه این شهرها یکسان نیست، می توان نتیجه گرفت که شکاف بزرگتر متعلق به دروازه اصلی است.

چهار منطقه مسکونی دورابگرد

دارابگرد دارای چهار محله مسکونی است که در شمال غربی، جنوب غربی، شمال شرقی و جنوب شرقی قرار دارند.

در امتداد محور دروازه های شهر نیز چهار خیابان در چهار جهت فرعی وجود داشت. کوچه های دربگرد از زمان ساسانیان تا دوران سلجوقیان مورد کاوش قرار گرفته است.

لایه خانه های دوره سلجوقی بر روی لایه های قبلی قرار دارد و بنابراین می توان نتیجه گرفت که بیشتر خانه های باقی مانده در دارابگرد مربوط به دوره سلجوقی است.

خانه‌های دوره سلجوقی عموماً از خشت و گل ساخته می‌شدند، اما خانه‌های دوران پیش از اسلام از قطعات سنگی محکم‌تر ساخته می‌شدند.

3 درصد از خانه ها نیز مربوط به دوران آل بویه است. بیشتر آثار و بقایای مربوط به کارگاه ها و صنایع داراب در محله جنوب غربی قرار دارد.

آثار این ربع عمدتاً مربوط به دوران ساسانیان است.

در ربع جنوب شرقی دارابگرد تعداد قابل توجهی کوره های ذوب فلز و سرامیک مربوط به دوران ساسانی و نیز پس از اسلام یافت شده است.

شبکه داراب گرد ابرستانی

در شبکه آبرسانی دارابگرد کانال هایی وجود دارد که با ساروج ساخته شده و از سنگ و آجر ساخته شده و به موازات خیابان های اصلی شمالی و غربی کشیده شده اند.

این لوله کشی برای زمان خود بسیار متمدن و خاص است.

در برخی نقاط این کانال های آبرسانی دارابگرد آثاری از بقایای پل های باریک به نظر می رسد.

این کانال ها از هر طرف پس از دور زدن این شهر قدیمی سرانجام به ارگ ​​اصلی دارابگرد می رسید.

اگر روزی مدل سه بعدی این شهر ساخته شود، حتماً با شبکه آب خاص و منحصر به فرد مواجه خواهیم شد.