تودی تریپ: رز قرمز شیراز در میان جنگل های ماله گل و میان کتل در امتداد آخرین رشته کوه زاگرس قرار دارد.
با رسیدن به این منطقه بدون شک جنگل های انبوه و انبوه آن شگفت زده خواهید شد. در این منطقه کوهستانی رودخانه ها، چشمه ها و آبشارهای بی شماری وجود دارد که محیطی بکر و شگفت انگیز را برای گردشگران ایجاد می کند.
در کنار درختان انبوه این منطقه، دوشاخه های دو رودخانه خروشان قره آغاج و سرخون را می بینید که با هم پیوند خورده و رودخانه بزرگ کوهمره سرخی را که یکی از جاذبه های طبیعی شیراز به شمار می رود، تشکیل می دهند.
آب و هوای این منطقه اغلب معتدل و مرطوب است و با وجود کوه های مرتفعی که اطراف آن را احاطه کرده اند و وجود مراتع و مراتع، همیشه نسیم خنک و مطبوعی می وزد.
مسیر کوه سرخی از شیراز
احتمالا پس از دیدن عکس های زیبای این منطقه سرسبز، جذاب و دیدنی، دوست دارید بدانید که کوه سرخ شیراز در کجا قرار دارد؟ کوه سرخی شیراز سرزمینی جنگلی و کوهستانی است که از شرق به فیروزآباد، از غرب به کازرون و از شمال به شیراز محدود می شود.
به عبارت دیگر، این قطعه از بهشت باقی مانده روی زمین در 35 کیلومتری جنوب شرقی شهر شیراز قرار دارد و از جاده شیراز به کازرون قابل دسترسی است.
کوهمره به معنای رشته کوه های زاگرس و فارس است که اقوام مختلفی در این مناطق زندگی می کردند. در حدود 120 تا 160 سال پیش درگیری های زیادی در این منطقه و بین قبایل مختلف آن وجود داشت. این درگیری ها تا انقلاب مشروطه ادامه داشت، اما پس از آن و با وضع قوانین جدید، این درگیری ها پایان یافت و قبایل سرخ در منطقه ساکن شدند.
آبشار کوه سرخی یا آبشار رامغان با ارتفاع بیش از 60 متر در جنوب غربی شیراز در مسیر جاده شیراز به کازرون قرار دارد. این آبشار از میان درختان بلوط و چنار در ارتفاعات کوهمره می گذرد و برای رسیدن به آن باید 30 دقیقه از روستای رامغان پیاده روی کرد که ارزشش را دارد.
اساساً آبشار مذکور از روی زمین می جوشد و به صورت رودخانه ای پرآب از روستاهای زیادی می گذرد تا سرانجام از کوه می ریزد.
روستای رامغان یکی از بهترین روستاهای منطقه کوهمره سرخی به شمار می رود که علاوه بر شالیزارهای متعدد، جنگل های بلوط نیز در مجاورت این روستا وجود دارد که دیدن آن خالی از لطف نیست.
- فضا: 75 کیلومتر – یک ساعت و 15 دقیقه
- نشانی: جاده شیراز به کازرون، آبشار کوهمره سرخی
اصالت کوه سرخی
اگر از من بپرسند کوه سرخ شیراز کجاست، می گویم کوه سرخ شیراز جایی است با مردمانی واقعی، مهمان نواز، متحدالشکل و خون گرم.
اصالت چیزی است که از بین نمی رود، کسانی که نام کوه سرخی شیراز را شنیده اند و افسانه ها و داستان های آن را شنیده اند به یقین می دانند که مردم کوه سرخی شیراز مردمانی اصیل و غیور هستند. کوشش در همه ابعاد; غیرت نسبت به خانواده، قبیله، قبیله، کشور و در نهایت انسانیت.
کوه سرخ شیراز اقوام زیادی دارد. از طوایف معروف این منطقه می توان به طوایف سرخی، ناصری، جاورزار، جیحون، شکرو و بیگی اشاره کرد. جالب است بدانید که همه این مردم در کنار هم مردم سرخ را خلق کردند.
یکی از بزرگان کوه سرخی مهدی سرخی است که در قدیم رهبری آزادی خواه بود. در آن زمان خود مهدی سورهی به حکومت رضاخان اعلان جنگ داد. رضاخان حتی با فرستادن افراد خود نتوانست مهدی سورکی را دستگیر کند، از این رو از دولت شیراز خواست که او را تامین کند. بعد از اینکه مهدی سورهی به آنها اعتماد می کند، در ورودی شهر او را دستگیر می کنند.
مهدی خان سورهی، سرمست خان، ملا شهباز سورهی، ملا باباخان سورهی و مسیحخوله سورهی از دیگر بزرگان شیراز بودند.
مردم کهمرای سرخی را نمی توان لر دانست زیرا هیچ گونه عضویت و وابستگی نژادی به شهرهای لرنشین مانند ممسنی و لرستان ندارند. علاوه بر این، گویش و زبان مردم شیراز با گویش مردم لر متفاوت است. نژاد این طایفه به 160 سال پیش برمی گردد که در این منطقه درگیری هایی رخ می داد و می توان گفت نژاد مردم سرخی به اولین ایلات کوهمری زاگرس و فارس می رسد.
مردم سرخابی شیراز به گویش زیبای کوهمرایی با یکدیگر صحبت می کنند. این گویش شیرین دارای ویژگی های باستانی است. برخی اسناد و دلایل تاریخی نشان می دهد که گویش کوهماری ادامه گویش ایرانیان باستان به ویژه ساسانیان است.
نام و زبان لهجه مردم کوهمرا سرکی کوهمرای دوسیرانی است. برخی از طوایف کوهمره سرخی شیراز از قدیم الایام در این منطقه سکونت داشته اند و به همین دلیل این زبان برخی از ویژگی های باستانی خود را حفظ کرده است. در این زبان واژه های فارسی باستان، اوستا و پهلوی دیده می شود. گویش و زبان مردم کوهمره سرخی یکی از قدیمی ترین گویش های استان فارس است، به طوری که کاربرد و دستور زبان پهلوی ساسانی هنوز در آن دیده می شود.
