تودی تریپا _ خدمات توریستی: تپه کیورز امیرآباد مربوط به دوران پس از اسلام است و در شهر الیگودرز روستای کیورزامیرآباد واقع شده است و این اثر در تاریخ ۱۴ آذر ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۴۳۵۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
شهرستان الیگودرز در شرق استان لرستان واقع شده و به دلیل موقعیت جغرافیایی و قرار گرفتن در دل رشته کوه های زاگرس دارای آب و هوای سرد و کوهستانی است.
ارتفاع آن از سطح دریا 2100 متر است. قدمت این شهر به 7000 سال قبل می رسد و حدود 90000 نفر جمعیت دارد.
مجموعه این عوامل و طبیعت زیبا و باورنکردنی الیگودرز را به یکی از مهم ترین مقاصد گردشگری کشورمان تبدیل کرده است.
آشنایی با الیگودرز و جاذبه های گردشگری آن
Aligooders ترکیبی از دو کلمه Al به معنی خانواده و Gooders است. مردم الیگودرز را به گودرز پهلوان یکی از پهلوانان نامدار شاهنامه نسبت می دهند و به مرور زمان ترکیب الگودرز به تدریج به الیگودرز تبدیل شد.
این شهر چهارمین شهر پرجمعیت لرستان است. اگر می خواهید سوغاتی بخرید، این شهر بسیار معروف است.
اگر می خواهید با قطار به این شهر بروید، باید بدانید که نزدیک ترین ایستگاه قطار در 22 کیلومتری ازنا قرار دارد. این شهر تا تهران 399 کیلومتر فاصله دارد و با اتوبوس از ترمینال جنوب می توان به آن رسید.
در نامگذاری الیگودرز روایات مختلفی وجود دارد.
از جمله داستان ساکنان محلی شهر است.
بر اساس این روایت، کلمه «الیگودرز» ترکیبی از «ال» به معنای «خانواده» و «گودرز» است.
بر این اساس مردم الیگودرز به گودرز پهلوان یکی از پهلوانان نامدار شاهنامه منسوب شدند و به مرور زمان ترکیب آل گودرز به تدریج به الیگودرز تبدیل شد. حضور طایفه گدرزی در این شهر این باور را تقویت کرده است.
نشانه های تاریخی نیز حاکی از وجود تمدن هایی در شهر الیگودر در حدود قرن هفدهم قبل از میلاد است.
البته در تپه های شمال غربی آثاری متعلق به دوران پیش از اشکانیان و هخامنشیان به دست آمده است. برخی دیگر نام او را از کلمه علیورز یا الورز می دانند.
این منطقه در گذشته بیشتر گندم غرب ایران را تولید می کرد و به دلیل حاصلخیزی محصول گندم، رنگ آن قرمز بود، به طوری که برخی معتقدند این نام ترکیبی از کلمه آل به معنای سرخ و قرمز است. ورز به معنای تزکیه.
همچنین این نام را ترکیبی از دو کلمه ال به معنی عقاب و گودرز می دانند.
بهترین نام برای این شهر با توجه به آوایی و تاریخ و همچنین اسنادی که از مکان هایی مانند روستای گودرچین به دست آمده کلمه (ال گودرز) است که به معنای محل آل و خانواده گودرز است که احتمالاً به همین معنی است. گودرز کشواد، در این محل مسکونی است.
الیگودرز مکان های زیادی برای استراحت دارد که می توان به آبشار سفید، هفت چشمه روستای گشان، باغ ها و مناظر بکر گیلان، چشمه عسلی و مزرعه بید اشاره کرد.
زرد گشن دشت واژگون لاله ها، شکارگاه دره جری، دریاچه شط تمی، دریاچه سد خان آباد، چشمه اسار و سراب شاهمکان در منطقه شول آباد، رودخانه و دریاچه سده حوضیان، رودخانه ماهیچال، طبیعت کالی کوه، رودخانه مور زری در بخش زلگی، غار تمندر، جنگل های بلوط و گردو و چشمه دورک، گایکان، دره دورک، دشت لاله های واژگون در روستای دالانی، دره دای، دره حیدر، کیگوران ; و همچنین روستای چگاگرگ که از قدیمی ترین روستاهای بربرود است و تپه خلیل خان آسترکی در آن قرار دارد.
در قسمت شمالی این شهر بقایای قلعه مندیش و در قسمت های جنوب غربی و شرقی این شهر تپه های تاریخی و در قسمت جنوبی شهر پارک جنگلی بنفشه بر روی خط الراس ساخته شده است. از تپه
شهرستان الیگودرز به شهر آبشارها و لاله های واژگون معروف است که یکی از بهترین شهرهای ایران از نظر گردشگری است.
بزرگترین مزرعه لاله واژگون جهان در شهر الیگودرز قرار دارد.
برای آتشکده امیرآباد کیورز
در هر عصری مردم محلی را برای نماز خود انتخاب کرده و در آنجا عبادت می کردند. آتشکده ها در عصر زرتشتی محل عبادت یا نیایش بودند.
در مرکز آتشکده ها مکانی برای نگهداری آتش مقدس بود. ایرانیان زرتشتی در آتشکده ها دعا می کردند و کتاب مقدس اوستا را می خواندند.
از مهمترین آتشکده های باقی مانده از دوران ساسانی می توان به آتشکده آذر گشنسب، آتشکده آذر برزین مهر و آتشکده آذر فرنبگ کاریان اشاره کرد.
با آمدن اسلام برخی از این آتشکده ها تخریب یا با هدف خود تغییر یافته و برخی به فراموشی سپرده شدند.
هنگامی که مردم به اسلام گرویدند، مساجد بر پایه برخی از آتشکده ها به عنوان مکان عبادت ساخته شد.
مساجدی که با نمای زیبا، گچبری و تزئینات آجرکاری به یکی از مکان های تاریخی و دیدنی ایران تبدیل شده اند.
آتشکده کیورز امیرآباد آتشکده ای به جای مانده از دوران پیش از اسلام است که در روستای کیورز امیرآباد شهرستان الیگودرز قرار دارد.
آتشکده امیرآباد در سال ۱۳۸۰ هجری شمسی در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
