تودی تریپ: آب انبار یا دریاچه کوام (بوشر) واقع در بخش مرکزی شهر بوشهر، یکی از آثار تاریخی و یکی از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است. این آب انبار در دوره قاجار توسط قوام الملک شیرازی ساخته شده و به دلیل ارزش تاریخی و معماری به شماره ثبت 3512 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
آشنایی با آب انبار قوام در بوشهر
آب انبارهای جنوب کشور به دریاچه ها و آب انبارها نیز معروف هستند و آب آن ها معمولاً از باران های روی زمین تامین می شود. آب انبار قوام در دوره قاجار ساخته شده است. ساختمان “آب انبار قوام” در محوطه بار در قسمت غربی شهر بوشهر و روی (کنار دریا) واقع شده است. این آب انبار که روزگاری رونق خاص خود را داشت منبع آب آشامیدنی مردم بوشهر بود. این بنا اکنون به رستوران سنتی و چایخانه تبدیل شده است.
لازم به ذکر است که در سواحل جنوبی کشور آب و هوا مرطوب است اما به دلیل بارندگی بسیار کم و شوری آب های زیرزمینی وجود این مخازن ضروری بوده و در اکثر موارد دسترسی به آب شیرین امکان پذیر بوده است. فقط از طریق آنها امکان پذیر است. در بندرلنگه و بندر بوشهر با کندن چند متری زمین به نمک یا آب تلخ می رسیدند و فقط برای شستشو و آبیاری از آن استفاده می کردند.
این آب انبار که در سال ۱۲۷۲ هجری قمری در زمان ناصرالدین شاه قاجار و توسط حاجی قوام الملک ساخته شده، ۱۷۱ سال قدمت دارد. علی اکبر کوام الملک شیرازی; دولت مردی از دوره قاجار بود که در سال 1226 شمسی به شهربانی شیراز رسید.
وی در سفر به بوشهر به مشکل کمبود آب شرب مردم پی برد و آن را در ضلع غربی بندر بوشهر در کنار دریا ساخت. قوام الملک متوجه شد که یک مخزن بزرگ آب در نزدیکی برج بحری در بخش جنوب غربی شهر برای سال ها رها شده است.
قوام الملک با هزینه خود زمین های اطراف مخزن را لایروبی و تسطیح کرد و در کنار آن رودخانه ای ایجاد کرد تا آب باران را جمع کرده و به سمت مخزن هدایت کند.
بنای این آب انبار در بخش اخبار استان فارس در بخش اخبار استان فارس در روز پنجشنبه 28 جمادی الثانی 1272 هجری قمری مطابق با 16 اسفند 1234 هجری قمری ذکر شده است. 169 سال پیش
معماری دیدنی سد قوام
آب مهمترین عامل طبیعی حیات بشر بوده و در ایجاد اولین سکونتگاه ها نقش بسزایی داشته است. در ایران به دلیل کمبود بارندگی از روش های سنتی مانند قنات، چشمه، چاه و آب انبار برای تامین آب مناطق مختلف استفاده شده است.
توزیع آب و احداث آب انبارها امری اعتقادی و ریشه در ارزش ها و اعتقادات اسلامی دارد. آب انبارها معمولاً در مراکز شهرها و مکان های تجمع مردم و همچنین کاروانسراها ایجاد می شود تا دسترسی به آب برای همگان آسان شود. معماری آب انبارها در مناطق مختلف متاثر از معماری های محلی است.
به آب انبارهای ساخته شده در امتداد سواحل جنوبی کشور دریاچه و آب انبار نیز می گویند. اگرچه مخزن این مخازن آب در زمین قرار دارد، اما محفظه بالایی مخزن بسته نیست و ساکنان مستقیماً از روزنه های اطراف وارد آن شده و آب را جمع آوری می کنند. آب این دریاچه ها عمدتاً از جمع آوری آب باران از سطح زمین تأمین می شود.
مخزن قوام با مصالح بومی ساخته شده است. اسکلت و طاق اصلی آن از سنگ های رسوبی بسیار مقاوم ساخته شده است. در دو متری آب انبار، بالای زمین و حدود سه متر در زیرزمین قرار دارد. داخل مخزن آب با روکش مقاوم ساروژ ساخته شده است. در نمای بیرونی در فاصله ای پنجره هایی به ابعاد 90*120 سانتی متر وجود دارد که از داخل با رنده سنگی پوشانده شده است.
آب انبار قوام یکی از جاذبه های شهر بوشهر است که در سال ۱۲۲۶ توسط علی اکبر قوام الملک شیرازی و در مجاورت خلیج فارس برای تامین آب آشامیدنی ساکنان بوشهر ساخته شد.
معماری این مخزن به سبک معماری بناهای محلی و از سنگ های رسوبی ساخته شده است. در حال حاضر آب انبار قوام به یک رستوران سنتی با همین نام تبدیل شده است و می توانید علاوه بر بازدید از نمای بیرونی آب انبار و لذت بردن از ساحل کنار آن، برای صرف غذاهای محلی جنوبی و دیدن معماری داخلی آب به رستوران بروید. مخزن .
بازدید از نمای بیرونی آب انبار قوام به صورت رایگان امکان پذیر است. اما برای بازدید داخلی بهتر است کاربرد فعلی آن را در نظر بگیرید و سفارش غذا را در برنامه بازدید خود قرار دهید.
اگر قصد رفتن به رستوران قوام را دارید، توجه داشته باشید که این رستوران هنگام ناهار در روزهای تعطیل بسیار شلوغ است.
قبل از بازدید سعی کنید در مورد آب انبار قوام و معماری آن مطالعه کنید.
داخل ساختمان با اشیاء قدیمی تزئین شده است. بنابراین دیدار او می تواند یک تیر و چند علامت باشد.
