منحصر به فردترین جاذبه تاریخی بروجرد

تودی تریپ: مسجد جامع بروجرد به عنوان یکی از معادن گرانبهای هنر و معماری اسلامی و کهن در کشور شناخته می شود و نمونه ای درخشان از آثار گرانبهای معماری ایرانی است.

این مسجد شاهکاری از هنر معماری اسلامی با جنبه های هنری و تاریخی منحصر به فرد است.

معماری شگفت انگیز این مسجد که در زبان محلی به آن مسجد جامع نیز می گویند، در کنار زیبایی اجزای داخلی آن، سالانه گردشگران زیادی را به خود جذب می کند و آن را به یکی از مقاصد مهم گردشگری بروجرد تبدیل کرده است.

تاریخچه مسجد جامع بروجرد

بروجرد یکی از جذاب ترین شهرهای کشور است که در ضلع غربی واقع شده و به دلیل فرهنگ غنی و مردمی مهمان نواز از محبوبیت زیادی در بین گردشگران برخوردار است.

این شهر در منطقه ای کوهستانی در رشته کوه زاگرس قرار دارد و دومین شهر بزرگ و پرجمعیت استان لرستان است.

در شهر بروجرد و اطراف این منطقه جالب و دیدنی آثار باستانی بسیاری از جمله تپه های باستانی و باستانی به چشم می خورد که برخی از مورخان و باستان شناسان از دوران ماقبل تاریخ تا به امروز از آن استقبال می کنند.

پس از ورود اسلام به ایران و تبدیل شدن رسمی به دین این کشور، بسیاری از اماکن مذهبی زرتشتیان و آتشکده های موجود در ایران به تدریج تبدیل به مسجد شدند و مسجد جامع بروجرد یکی از آنها بود و این بنا بر اساس معبد آتش زرتشتیان ساخته شد. .

مسجد جامع بروجرد یکی از مساجد زیبا است که در محله قدیمی شهر بروجرد قرار دارد و بنای آن بر روی آتشکده بنا شده است.

معماری این مسجد تلفیقی از معماری قدیمی و اسلامی است.

مسجد جامع بروجرد یکی از منحصربه‌فردترین جاذبه‌های گردشگری لرستان است که قدمت آن به قرن دوم و سوم قمری برمی‌گردد و با دستکاری‌هایی در آتشکده بزرگ ساسانی ساخته شده است.

مسجد جامع بروجار مجموعه ای است که شامل مسجد، آب انبار، بنای عجیب و غریب، میدان و سایر موارد مربوط به مسجد است که متاسفانه اکنون چیزی از آنها باقی نمانده است.

بنای مسجد جامع از نوع مساجد تک ایوانی است که دارای دو ورودی در قسمت شرقی و غربی است.

این بنا شامل صحن مرکزی، ایوان، فضای گنبدی شکل و شبستان های اطراف آن و شبستان زمستانی وسیعی در ضلع شمالی حیاط مرکزی است.

طبق شواهد موجود، صفویان، زندیان و قاجارها تعمیرات اساسی در مسجد انجام دادند و بخش هایی به آن اضافه کردند.

معماری مسجد جامع بروجرد

مسجد جامع بروذر که در واقع تلفیقی از معماری اسلامی و باستانی (ساسانی) است، یکی از مساجد تک ایوانی است.

این ایوان از یک قسمت میانی به ابعاد 10*10 متر و دو قسمت جانبی به ابعاد 10*20 متر تشکیل شده است.

بخش قدیمی‌تر مسجد جامع بروجرد شامل گنبدی است که در ضلع جنوبی این مجموعه قرار دارد. معماری این قسمت با چارطاق های دوره ساسانی اشتراکات زیادی دارد.

چهار طاق یا چهار طاق، بناهایی مربع شکل هستند که از چهار پایه چهارطاقی تشکیل شده است.

چارطاق معمولاً در بسیاری از بناهای باستانی مانند کاخ ها، مساجد، امامزاده ها، مساجد، کلیساها دیده می شود و حیاط اصلی و اتاق میانی این بناها با معماری چارطاق طراحی و ساخته شده است.

همچنین ارتفاع گنبد از سطح زمین حدود 20 متر است و پایه دیوارهای آن از سنگ سیاه ضخیم و سنگ خرد شده با ملات آهک است.

مسجد جامع بروجرد دارای دو در است یک در غربی (ساخته شده در زمان صفویه) و یک در شرقی که هر دو به طور غیر مستقیم به صحن اصلی باز می شوند.

همچنین دروازه شرقی که در کنار بازار زغال فروشان قرار دارد، دارای نقوش و نقوش زیبایی است و از نقاط دیدنی این مسجد به شمار می رود.

در قسمت جنوبی صحن، گنبد و ایوان اصلی، یکی از قدیمی ترین قسمت های مسجد و در ضلع شمالی مسجد، شبستانی قرار دارد که نسبت به سایر قسمت ها ارتفاع کمتری دارد و فضای خنک تری دارد. در تابستان.

ایوان جنوبی با دو گلدسته نیز زیبایی های منحصر به فردی دارد که در سال های بعد به مجموعه مسجد اضافه شد.

مسجد دارای دو رواق شرقی و غربی است که یک چاه بزرگ در رواق غربی و یک بقعه در رواق شرقی قرار دارد.

وضوخانه نیز در کنار مسجد قرار دارد و دارای در بزرگی به نام غریبخانه است که در گذشته محل استراحت مسافران و افراد بی خانمان بوده است.

از دیگر زیبایی های این مسجد منبر آن است که نه پله دارد و در ایوان میانی مسجد قرار دارد.

در دوره سلجوقیان که این مسجد از رونق زیادی برخوردار بود، تزئیناتی به مسجد اضافه شد. تزیینات اصلی مسجد آجرکاری است، اما در مسجد روکش‌ها و گچ‌کاری‌ها نیز دیده می‌شود.

در دیوار جنوبی گنبد و بالای محراب کتیبه ای آجری از دوره سلجوقی به خط کوفی قرار دارد که متن آن به شرح زیر است:
«بسم الله اللّه امر این گنبد صدر لاجل مجدالدین جمال الاسلام عزالملک ابوالعز محمد بن طاهر بن سعید را ببخش و درود خدا بر او باد».

کتیبه ای نیز در بالای سردر غربی مسجد وجود دارد که حاوی متن فرمان شاه عباس دوم صفوی است و تاریخ 1022 هجری قمری را نشان می دهد. دو تخته سنگ در کنار ایوان مسجد به تاریخ 1209 هجری قمری نیز از دیگر آثار تاریخی موجود در این مسجد است.