زیباترین جاذبههای طبیعی چهار محال و بختیاری
استان چهارمحال و بختیاری: جاذبه های طبیعی و مناظر گیرا بسیار زیادی دارد و می توان نام آن را در فهرست مقاصد اصلی گردشگران ایرانی نوشت.
تاریخ این استان تاریخی متعلق به دوران حکومت ساسانیان و اشکانیان است.
همچنین شهر کرد که مرکز این استان است مرتفع ترین پایتخت ایران است و به همین دلیل اگرچه فریدون بام شهر ایران است، اما این شهر یکی از مرتفع ترین شهرهای ایران نیز به شمار می رود.
آبشارهای چشمگیر چهار محال و بختیاری
آبشار لیندن زرد
آبشار زرد لیمه یا بوینه در انتهای دره زرد لیما در منطقه دیناریک شهرستان اردل قرار دارد.
این آبشار با عرض تاج 65 متر و ارتفاع 40 متر، نزدیک به طبیعت جنگل های بلوط زاگرس، چمنزارهای سرسبز و آثار باستانی مانند پل هدی آفرین، جاده باستانی، سنگ تراشیده شده 6000 ساله که حدود 73 پله از آن به یکی از زیباترین مناطق گردشگری ایران تبدیل شده است.
آبشار آتشگاه
اگر دیدن آبشارهای باشکوه و صدای حباب آنها شما را به وجد می آورد، استان خوبی را برای طبیعت گردی و گشت و گذار انتخاب کرده اید زیرا چهارمحال و بختیاری از جمله استان هایی است که می توانید آبشارهای زیادی در آن پیدا کنید.
آبشار آتشگاه از مرکز استان دورتر از آبشار دره عشق است و 190 کیلومتر با شهرکرد فاصله دارد.
در مسیر رسیدن به این آبشار روستاهای زیبای میلاس و سردشت را پشت سر گذاشته اید و در 40 کیلومتری لردگان روستای آتشگاه را می بینید که در دره ای زیبا و باریک واقع شده است.
در وسط دره رودخانه ای وجود دارد که درختان بلند و صخره های آهکی آن را احاطه کرده اند.
آبشار آتشگاه به دره ای به ارتفاع 3 کیلومتر فرو می رود. در طول این مسیر، پستی و بلندی های دره، آبشارهای کوچک زیادی را تشکیل داده است که بر زیبایی و جذابیت آبشار می افزاید.
آبشار عشق در دره
اگر نام زیبای این آبشار شما را به دیدن آن علاقه مند کرده است، باید به شهر اردل در 130 کیلومتری شهرکرد بروید.
در مقابل این آبشار بایستید و شکوه جاذبه های طبیعی این استان را به طور کامل تجربه کنید.
در دل طبیعت بکر این منطقه می توان کوهی را دید که آب از آن به سرعت جاری شده و از ارتفاع 100 متری فرو می ریزد.
پس از مدتی تماشای آبشار، مناظر اطراف را از نزدیک ببینید و مسیر رودخانه کارون و شالیزارها و باغات اطراف آن را ببینید.
مناظر این منطقه مطمئنا شما را بیش از پیش عاشق طبیعت می کند.
می توانید در میان انارستان ها قدم بزنید و ببینید که هیچ چیز مانند حضور در طبیعت نمی تواند روحیه شما را تازه کند.
تالاب چگاهر; جاذبه ای بی نظیر در چهار محال و بختیاری
تالاب چاگهور در استان چهارمحال و بختیاری در ارتفاعات رشته کوه زاگرس و فلات مرتفع ایران قرار دارد و به قدری زیباست که طبیعتا هر گردشگری را به خود جذب می کند.
چغاخور که بیش از 2300 هکتار وسعت دارد در قدیم محل استراحت طایفه بختیاری بوده و امروزه نیز در تابستان پذیرای عشایر بختیاری است.
هزاران پرنده در این تالاب زندگی می کنند که از میان آنها پرندگان مهاجر در فصل بهار و زمستان به چاگهور مهاجرت می کنند و زیبایی خاصی به آن می بخشند.
علاوه بر پرنده نگری، فرصت هایی برای ماهیگیری، پیک نیک، طبیعت گردی و غیره وجود دارد. در تالاب چگاخور علاوه بر این، جاذبه های مختلفی در اطراف تالاب وجود دارد.
تالاب چگاخور در ۴۴ کیلومتری بروجن و ۶۵ کیلومتری شهرکرد قرار دارد.
این تالاب در نزدیکی شهر بلداجی و در مسیر جاده شهرکرد به خوزستان در استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد.
چغاخور بین ارتفاعات نسبتاً مرتفع بررفتاب در شمال، کلار در جنوب و شاهپور ناز در غرب قرار دارد و یکی از زیباترین تالاب های استان است.
انعکاس منظره تماشایی طبیعت اطراف و رقص پرندگان آوازخوان در سطح تالاب بسیار چشم نواز است.
در فصل بهار در یک طرف تالاب کوه های بلند و سفیدپوش کلر خودنمایی می کند و در طرف دیگر درختان و چمنزار وسیع و سرسبز.
این منطقه در فصل تابستان میزبان ییلاق عشایر بختیاری است که به همان اندازه برای گردشگران جذاب است که زندگی آرام و شیک آنها را تماشا کنند و همچنین زیبایی های طبیعی چاگهور را تماشا کنند.
عواملی مانند قرار گرفتن جاده بر روی دو جاده اصلی، تنوع گیاهی و جانوری گسترده، نزدیکی به سه تالاب سولکان، علی آباد و گندمان اهمیت تالاب چگاهور را از نظر گردشگری دوچندان کرده و این تالاب را به یکی از قطب های گردشگری کشور تبدیل کرده است. استان.
از سال 1378 سازمان حفاظت محیط زیست به دلیل وجود گونه های جانوری کمیاب در اطراف تالاب و شرایط زیستی متنوع آن، چاهاخور را منطقه شکار ممنوع اعلام و تحت حفاظت و حفاظت خود قرار داد.
منطقه شکار ممنوع تالاب بیش از 2300 هکتار وسعت دارد.
چگاخور یکی از تالاب های کنوانسیون بین المللی رامسر است و در فهرست مناطق مهم پرنده شناسی (IBA) نیز قرار گرفته است. این تالاب جزء یازدهمین ذخیره گاه زیست کره ایران به نام «تنگ صیاد سبزکوه» است که در جهان ثبت شده است.